Яфрэйтар

вайсковае званьне

Яфрэйтар (па-нямецку: Gefreiter) — 1) званьне ў арміях шэрагу краінаў, у тым ліку Узброеных Сілах Рэспублікі Беларусь. Зьявілася ў 17 стагодзьдзі ў Нямеччыне. У Савецкай Арміі зь лістапада 1940 году — салдацкае воінскае званьне, што ішло за радавым; прысвойвалася камандзірам часьці за службовыя адзнакі ў выглядзе заахвочваньня. У ВМФ адпавядае воінскаму званьню старшы матрос. 2) У арміях некаторых краінаў — першаснае воінскае званьне малодшых камандзіраў (сяржантаў).

Пагон яфрэйтара Расейскай Імпэратарскай Арміі
Пагон яфрэйтара Савецкай Арміі

Воінскае званьне яфрэйтар можа быць прысвоена радавому, прызначанаму на пасаду, для якой штатам прадугледжана воінскае званьне яфрэйтар, а таксама ў парадку заахвочваньня[1].

Яфрэйтары могуць быць прызначанымі разводнікамі ў складзе каравулаў[2].

  1. ^ Палажэнне аб парадку праходжання вайсковай службы, зацверджанае Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь №186 ад 25 красавіка 2005г.
  2. ^ Статут гарнізоннай і каравульнай службаў Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь, зацверджаны Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь №355 ад 26 чэрвеня 2001г.

Літаратура

рэдагаваць
  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.18 Кн.1: Дадатак: Шчытнікі — ЯЯ / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2004. — Т. 18. — С. 320. — 472 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0295-4