Эўрапейская канвэнцыя аховы археалягічнай спадчыны (1992)

міжнароднае пагадненьне Рады Эўропы 1992 року

Эўрапейская канвэнцыя аховы археалягічнай спадчыны (перагледжаная). Была адкрыта для падпісаньня 16 студзеня 1992 году на Мальце. Сталася вынікам дваццацігадовага разьвіцьця тэорыі і практыкі эўрапейкай археалягічнай навукі.

Археалягічнай спадчыны лічацца «ўсе рэшткі і прадметы, а таксама іншыя сьляды чалавецтва зь мінулых эпох, захаваньне і вывучэньне якіх дапамагае прасачыць гісторыю чалавецтва і яго узаемаадносіны з прыродным асяродзьдзем; для якіх раскопкі або адкрыцьці і іншыя мэтады дасьледваньня чалавецтва і навакольнага асяродзьдзя асноўнымі крыніцамі інфармацыі; і якія знаходзяцца ў межах тэрытарыяльнай юрысдыкцыі краін-удзельніц». У элемэнты археалягічнай спадчыны ўлучаны «структуры, канструкцыі, групы пабудоў, забудаваныя мясьціны, рухомыя аб’екты, помнікі іншых відаў, а таксама іх кантэкст, незалежна ад таго, знаходзяцца яны на зямлі ці пад вадою».

У канвэнцыі разгледжаны пытаньні ідэнтыфікацыі археалягічнай спадчыны і меры па яе ахове.

Глядзіце таксама

рэдагаваць

Літаратура

рэдагаваць
  • Гліннік, Вадзім. Ахова археалагічнай спадчыны: міжнародны і рэгіянальны узроўні. У:Каштоўнасці мінуўшчыны – 4: Помнікі археалогіі: праблемы аховы і вывучэння: Матэрыялы канферэнцыі Мінск, 23 лістапад 2000 г. Мн., 2001.
  • Чарняўскі, Ігар. Прававыя аспекты зберажэння коплексных гісторыка-культурных каштоўнасцей. У: Каштоўнасці мінуўшчыны – 4: Помнікі археалогіі: праблемы аховы і вывучэння: Матэрыялы канферэнцыі Мінск, 23 лістапад 2000 г. Мн., 2001.
  • Несьцярчук, Л.М. Дзейнасць міжнароднай супольнасці па абароне помнікаў і цэнтраў гістарычных гарадоў. У: Каштоўнасці мінуўшчыны — 6: Гістарычныя цэнтры гарадоў Беларусі: праблемыі шляхі іх вырашэньня.: Матэрыялы канферэнцыі. Мінск, 28 лістапада 2002 г. Мн., 2003.