Энэіда
эпічная паэма Вэргіліюса
Энэі́да (па-лацінску: Aeneis) — старажытнарымская эпічная паэма, складзеная Вэргіліем паміж 29 і 19 да н. э. Яна складаецца з дванаццаці кнігаў і напісаная дактылічным гекзамэтрам. У паэме апавядаецца, як траянец Энэй прыплыў у Італію, дзе даў пачатак народу рымлянаў. Фактычна, Вэргілій радыкальна перапрацаваў існаваўшыя легенды і зрабіў зь іх сапраўдны нацыянальны эпас рымлянаў.
| Энэіда | |
| па-лацінску: Aenēis | |
 | |
| Жанр: | эпас[d] і эпас |
|---|---|
| Аўтар: | Вэргіліюс[1][2][3] |
| Мова арыгіналу: | лацінская мова |
У канцы XVII — пачатку XIX стст. у эўрапейскай літаратуры ўзьнік цэлы шэраг перайманьняў «Энеідзе» ў духу бурлеску ды травэсьціі. Адно з гэтых перайманьняў (аўтар Іван Катлярэўскі) зьяўляецца першым вершаваным творам на ўкраінскай мове, блізкай да сучаснай. Гэтаксама ля вытокаў беларускай паэзіі стаіць паэма «Энэіда навыварат» Вікенція Равінскага (1820-я гады).
 |
Гэта — накід артыкула па літаратуры. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |
- ^ Aeneid // Encyclopædia Britannica (анг.)
- ^ Istituto dell'Enciclopedia Italiana Eneide // Enciclopedia on line (італ.)
- ^ PHI Latin Texts