Штучны спадарожнік Зямлі
Штучны спадарожнік Зямлі (ШСЗ) — касьмічны лятальны апарат, выведзены на арбіту вакол Зямлі. У адпаведнасьці зь міжнароднай дамоўленасьцю касьмічны апарат называецца спадарожнікам, калі ён зрабіў ня менш як адзін абарот вакол Зямлі, інакш ён лічыцца ракетным (балістычным) зондам.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/13/Clementine_lunar_orbiter_-_Smithsonian_Air_and_Space_Museum_-_2012-05-15.jpg/300px-Clementine_lunar_orbiter_-_Smithsonian_Air_and_Space_Museum_-_2012-05-15.jpg)
Рух штучных спадарожнікаў па сталай арбіце адбываецца пад узьдеяньнем толькі сілы прыцягненьня.
Хуткасьць спадарожніка на колавай арбіце залежыць ад масы плянэты, яе радыюсу і ад таго, як высока над паверхняй плянэты знаходзіцца спадарожнік.
У лік ШСЗ уваходзяць як аўтаматычныя, так і пілётныя касьмічныя апараты-спадарожнікі. У залежнасьці ад задачаў, якія выконваюць ШСЗ, іх падзяляюць на навукова-дасьледчыя, прыкладныя і вайсковыя.
Першы ў сьвеце ШСЗ быў пушчаны ў СССР 4 кастрычніка 1957, і стаў таксама першым штучным нябесным целам.