Унутраныя войскі — у свой час у СССР і ў наш час у большасьці краінаў СНД вайсковае фармаваньне, пабудаванае паводле тыпу арміі, асноўнымі задачамі якога зьяўляецца забесьпячэньне грамадзкае бясьпекі, канстытуцыйнага ладу, правоў і свабод грамадзянаў.

Геральдычны знак — эмблема ўнутраных войскаў МУС
Рэспублікі Беларусь

Унутраныя войскі не ўваходзяць у склад Узброеных сілаў Беларусі, Казахстану, Расеі, Украіны, і некаторых іншых краінаў. Яны, у адрозьненьне ад УС, адносяцца да «іншых войскаў і вайсковых фарміраваньняў»[1].

У Рэспубліцы Беларусь, у адпаведнасьці з законам ад 3 чэрвеня 1993 г. № 2341-XІІ «Аб унутраных войсках Міністэрства ўнутраных справаў Рэспублікі Беларусь»:

Унутраныя войскі Міністэрства ўнутраных справаў Рэспублікі Беларусь (далей — унутраныя войскі) — дзяржаўная вайсковая арганізацыя, прызначаная для абароны жыцьця, здароўя, правоў, свабод і законных інтарэсаў грамадзян, грамадзтва і дзяржавы, канстытуцыйнага ладу, бясьпекі і сувэрэнітэту Рэспублікі Беларусь ад злачынных і іншых супрацьпраўных замахаў.

[1]

Структура ўнутраных войскаў постсавецкіх дзяржаў рэдагаваць

  Унутраныя войскі МУС Беларусі рэдагаваць

  • Галоўнае ўпраўленьне камандуючага ўнутранымі войскамі
  • Брыгада спэцыяльнага прызначэньня ўнутраных войскаў МУС РБ (г. Менск).
  • 3 міліцэйскія брыгады ўнутраных войскаў УВ МУС РБ.
  • 2 брыгады аховы аб’ектаў.
  • 7 батальёнаў унутраных войскаў МУС УВ РБ.
  • САХР УВ МУС РБ

Вальнае войска — 12 тысячаў чалавек.

Глядзіце таксама рэдагаваць

Крыніцы рэдагаваць

Вонкавыя спасылкі рэдагаваць