Тэпінг

Тэпінг (па-ангельску: tapping) — тэхніка ігры на гітары. Гук здабываецца пры дапамозе лёгкіх удараў па струнах на грыфе гітары.

Гісторыя

Лічыцца, што тэхніка тэпінга зарадзілася сярод электрагітарыстаў у сярэдзіне XX стагодзьдзі. Яе распаўсюджваньне злучаюць зь зьяўленьнем новай, больш адчувальнай прылады — электрагітары. Першапачаткова тэпінг (рэзкае прыцісканьне струны пальцам правае рукі, «хамэр») быў проста адным з тэхнічных прыёмаў, падобна флажалету.

З часам гэты прыём разьвіўся ў асобны спосаб ігры на электрагітары — двухручны тэпінг (пад словам «двухручны» разумеецца, што левае і правае рука здабывае гук самастойна, граючы незалежныя партыі, падобна таму, як гэта робяць піяністы). Тэпінг можа быць двух выглядаў — адзінагалосны, які выкарыстоўваецца пры хуткасных пасажах, у асноўным з дысторшнам, а таксама больш складаны выгляд — поліфанічны, або незалежны тэпінг, пры якім абедзьве рукі граюць свае ўласныя партыі. Некаторыя выданьні завуць гэты прыём ігры «фартэпіянная» тэхніка, бо вельмі нагадвае тэхніку гульні на фартэпіяна. Сустракаецца таксама назоў тачстайл (TouchStyle).