ТЭС-3
ТЭС-3 — транспартабельная атамная электрастанцыя, якая перавозіцца на чатырох самаходных гусенічных шасі, створаных на базе цяжкага танка Т-10. ТЭС-3 была распрацаваная ў Лябараторыі 'В' (Фізыка-энэргетычным інстытуце Обнінску). Шасі (Аб’ект 27) было распрацавана ў АКБ Кіраўскага заводу шляхам падаўжэньня шасі танка Т-10 (і, адпаведна, павелічэньнем ліку апорных коўзанак да 10) і павелічэньні шырыні гусеніц для захаваньня ўдзельнага ціску на грунт у неабходных межах.
Цеплавая магутнасьць двухконтурнага гетэрагеннага вода- вадзянога рэактару, усталяванага на двух самаходах — 8,8 МВт (электрычная, з генэратараў — 1,5 МВт). На двух іншых самаходных усталёўках разьмяшчаліся турбіны, генэратар і астатняе абсталяваньне.
Акрамя выкарыстаньня гусенічнага шасі, таксама мелася магчымасьць транспартоўкі электрастанцыі на чыгуначных плятформах.
ТЭС-3 уступіла ў дасьведчаную эксплюатацыю ў 1961 годзе. Пасьля праграма была згорнутая. У 80-х гадах наступнае разьвіцьцё ідэя транспартабельных буйнаблёкавых атамных электрастанцый невялікай магутнасьці атрымала ў выглядзе ТЭС-7 і ТЭС-8.
Глядзіце таксама
рэдагавацьВонкавыя спасылкі
рэдагаваць| Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |