Статар
Статар (па-ангельску: stator, ад па-лацінску: sto — «стаю»)— нерухомая частка машыны або мэханізму, якая круціцца вакол нерухомай восі — ротара. Найболей часта выкарыстоўваюцца ў вытворчасьці помпаў, кампрэсарараў, вэнтылятараў, у вытворчасьці электрычных машынаў, рухавікоў, генэратараў і турбінаў.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9f/Stator_machine_triphas%C3%A9e.jpg/300px-Stator_machine_triphas%C3%A9e.jpg)
Будова статара
рэдагавацьСтатар складаецца зь сярдэчніка і станіны. Сярдэчнік вырабляюць з ізаляваных лакам лістоў электратэхнічнай сталі (таўшчынёй 0,35—0,5 мм пры прамысловай частаце сеткі), зьбіраных у пакеты і ўмацоўваемых у адліваным або зварным корпусе — станіне. У пазы, выштампаваныя ў сярдэчніку, укладваецца статарная абмотка. У пазьбяганьне значных віхравых токаў (і, адпаведна, страт) правадыр абмоткі статара складаюць з шэрагу раўналежна злучаных ізаляваных жыл, якія ў машынах вялікай магутнасьці сплятаюць.
Глядзіце таксма
рэдагавацьВонкавыя спасылкі
рэдагавацьСтатар — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў