Фэлікс Мэндэльсон: розьніца паміж вэрсіямі

== Біяграфія ==

Нарадзіўся у [[Гамбург]]у ў сям'ісям’і банкіра Абрагама Мендэльсона, які разам з жонкай Ліей прынялі хрысьціянства, і іх дзеці былі ахрышчаны пад прозьвішчам Мэндэльсон-Бартольдзі. Дзед Фелікса Мендэльсона - — Мазэс Мэндэльсон быў прызнаным у Нямеччыне філёзафаў.

У 1812 Мэндэльсон пераязджае з сям'ёйсям’ёй у Берлін, дзе з 1817 пачынае займацца музыкай з К. Цельтером, а ў 1821 знаёміцца з Гётэ. На фарміраваньне эстэтычных поглядаў Мэндэльсона значна паўплывала зносіны з выбітнымі прадстаўнікамі навуковай і мастацкай думкі (В. Гумбольдт, Г. Гейнэ, Э. Т.  А.  Гофман, К.  М.  Вэбэр, Н. Паганіні); вялікую ролю адыгралі шматгадовы кантакт з Ы В. Гётэ, прывіў Мэндэльсону сымпатыі да клясычнага мастацтва, а таксама курс лекцый Г. Гегеля па эстэтыцы, які быў праслуханага Мэндэльсона у Бэрлінскім унівэрсытэце.

Стварэньне увэртюры да камедыі У. Шэксьпіра «Сон у летнюю ноч» (1826) - — сьведчаньне раньняй творчай сталасьці Мэндэльсона. Значнай падзеяй у музычнаму жыцьця таго часу было выкананьне пад кіраўніцтвам Мэндэльсона пасьля шматгадовага забыцьця «Страсьці па Матфей» Баха (1829). Адначасова Мендэльсон атрымаў славу кампазытара, піяніста, скрыпача. У 1829-32 Мэндэльсон падарожнічаў па Еўропе, дарожныя ўражанні адбіліся ў «Італьянскай», «шатландскай» сымфоніі і іншых творах.

У 1833 Мэндэльсон кіраваў ніжнярэйнскімы музычнымі фэстывалямі, у 1833-35 музик-дырэктар у Дзюсэльдорф (пад кіраўніцтвам Мэндэльсона ўпершыню выкананы многія творы Г.  Ф.  Гендэль, Баха, В.  А.  Моцарта, Л. Бэтховэна). З 1835 дырыжор і кіраўнік аркестра Гэвандхауза ў Ляйпцыгу, які атрымаў дзякуючы Мэндэльсона сусьветную вядомасьць. У 1843 па ініцыятыве Мэндэльсона адкрылася Ляйпцыская кансэрваторыя.

== Творчасьць ==

Мэндэльсон - — выдатны прадстаўнік нямецкага рамантызму, цесна зьвязаны з клясычнымі традыцыямі. Музыка Мэндэльсона адрозьніваецца імкненьнем да яснасьці і ураўнаважана, ёй ўласьцівыя элегічнасьць тону, апора на бытавыя формы музіцыраваньня і інтанацыі нямецкай народнай песьні («Песьні без слоў» для фартэпіяна і інш). Спэцыфічная для Мэндэльсона вобразная сфэра - — элегантная фантастычная скэрцознасьць (увэртюра з музыкі да п'есып’есы «Сон у летнюю ноч» і інш.) Выканальніцкай стыль Мэндэльсона-піяніста, праціўніка павярхоўна віртуознасьць, паўплываў на яго інструмэнтальную музыку (канцэрты, ансамблі і інш). Адзін са стваральнікаў рамантычнага сымфанізма, Мэндэльсон ўзбагаціў яго жанрам праграмнай канцэртнай увэртюры («Марская цішыня і шчасьлівае плаваньне», 1832, і інш).