Іван Бунін: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Jauhienij (гутаркі | унёсак)
д тады яшчэ РСФСР
Jauhienij (гутаркі | унёсак)
→‎Паходжаньне: пра паходжаньне
Радок 26:
 
== Паходжаньне ==
Род Буніных вядзе свой пачатак ад Сімяона Бункоўскага, які ў XV ст. выехаў зь [[Вялікае Княства Літоўскае|Літвы]]<ref>А. Бабореко. И.А. Бунин. Материалы для биографии. М.: Худ. лит, 1967. - С. 5</ref> да маскоўскага князя Васілія Цёмнага. Як паведамляецца ў «Гербоўніку дваранскіх родаў», Сімяон Бункоўскі разам са сваё дружынай паступіў да яго «на ратную службу»:
Пра паходжаньне роду Буніных пісьменьнік пісаў у сваёй «Аўтабіяграфічнай нататцы», цытуючы «Гербоўнік дваранскіх родаў»
{{Цытата|Род Буніных ідзе ад Сімяона Бункоўскага, чалавека знатнага, які выехаў у XV ст. з Польшчы<ref>У часы Буніна пад Польшчай разумелі ўсю [[Рэч Паспалітая|Рэч Паспалітую]], у фэдэрацыі якой былі і землі [[Вялікае княства Літоўскае|ВКЛ]]. Адпаведна, ёсьць верагоднасьць, што і род Буніных, як і Дастаеўскіх, паходзіў зь Беларусі.</ref> да вялікага князя Васіля Васільевіча. Праўнук яго Аляксандар Лаўрэнаў сын Бунін служыў ва Ўладзімера і забіты каля Казані. Стольнік Кузьма Лявонцьеў Бунін наданы за службу і храбрасьць дарчай граматай на маёнткі. Такім жа чынам і іншыя шмат якія Буніны служылі ваяводамі і на іншых пасадах і мелі вёскі. Усё гэта пацьвярджаецца паперамі Варонежскага дваранскага дэпутацкага сходу аб унясеньні роду Буніных у радаслоўную кнігу ў VI частку, у лік старадаўняга дваранства...<ref>Бунін, І. А. Выбраныя творы / Іван Бунін; уклад., пер. з рус. мовы Андрэя Каляды. — Мінск: І.П. Логвінаў, 2010. — C. 3 ISBN 978-985-6901-57-0</ref>}}