Анатоль Малафееў: розьніца паміж вэрсіямі

| выява = Malafeew.jpg

| прэзыдэнт =

| прэм'ер-міністар =

| наступнік = -—

| пасада2 = дэпутатДэпутат [[Вярхоўны Савет Рэспублікі Беларусь|Вярхоўнага Савету Рэспублікі Беларусь]]

| прэзыдэнт2 = — , з [[20 ліпеня]] [[1994]] — [[Аляксандар Лукашэнка]]

| папярэднік3 = -—

| месца_нараджэньня = <br /br>{{сьцяг БССР 1919}} [[Гомель]], [[БССР]]

| нацыянальнасьць = {{сьцяг Беларусі}} [[беларус]]

| рэлігія = [[атэіст]]{{Няма крыніцы}}

'''Анато́ль Алякса́ндравіч Малафе́еў''' (нар.нарадзіўся [[14 траўня]] [[1933]] годагоду ў [[Гомель|Гомелі]]) — беларускі палітык.

Скончыў [[Інстытут Народнай Гаспадаркі]] ([[Менск]]). Потым завочную ''Вышэйшую партыйную школу пры ЦК КПСС''. Працаваў сьлесарам на Менскім і Гомельскім вагонарэмонтных заводах. З [[1962]] годагоду займаў ніжэйшыя пасады партыйных ворганаў у Гомелі, а ў [[1970]] годзе стаў інструктарам аддзела хіміі і лёгкай прамысловасьці [[ЦК КПБ]]<ref>http://slounik.org/80186.html Кто есть кто в Беларуси на slounik.org</ref>. Адтуль Малафееў быў накіраваны на пасаду Першага сакратара [[Мазыр]]скага гаркама партыі. З Мазыра ён паехаў у Гомель на пасаду старшыні аблвыканкамааблвыканкаму, аднак хутка узначаліў Гомельскі, а потым і Менскі абкамы кампартыі. Пад час яго кіраваньня Менскім абкамам, адбылася першае шэсьце «Дзяды». На наступны дзень пасьля бойкі адбыўся тэрміновы сход беларускага Саюзe пісьменьнікаў, а [[4 лістапада]] закрыты сход пісьменьнікаў, якія былі сябрамі КПБ. На апошняе мерапрыемства, акрамя іншых партыйных чыноўнікаў прыехаў і Анатоль Малафееў.

{{Цытата|Абстаноўка складаная. Ёсьць экстрэмісты. Ёсьць эмоцыі. На шчыт падымаецца Пагоня, бел-чырвона-белы сьцяг. А навошта гэта? Няўжо гэта галоўнае ў перабудове? У гарвыканкама былі падставы забараніць мітынг на “Дзяды”«Дзяды».|Выступленьне на закрытызакрытым сходзе Саюзу Пісьменьнікаў БССР, 4 лістапада 1988 г.}}

У [[1990]] годзе Малафеева выбралі дэпутатам ''Вярхоўнага СаветаСавету БССР'', а з [[1991]] годагоду ''Вярхоўнага СаветаСавету Рэспублікай Беларусь''. У гэтым жа годзе ён узначаліў Камуністычную партыю рэспублікі і стаў апошнім кіраўніком КПБ. Быў актыўным праціўнікам беларускага адраджэньня канца [[1980-я|1980-х]] –— пачатку [[1990-я|1990-х]] г.ггадоў{{Няма крыніцы}}. Ён стаў адным зь нешматлікіх партыйных кіраўнікоў, якія падтрымалі жнівеньскі путч [[1991]] годагоду.

Пасьля забароны дзейнасьці [[КПСС]] на тэрыторыі [[Беларусь|Беларусі]], Малафееў пачаў працаваць у ''Галоўным упраўленьні па дзяржаўных матэрыяльных рэсурсах''. З [[сакавік]]асакавіка [[1996]] годагоду стаў намесьнікам старшыні ''Пастаяннай камісіі ВС Рэспублікі Беларусь па эканамічнай палітыцы і рэформах''<ref>http://kamunikat.fontel.net/www/knizki/palityka/systema/systema_04_palityki.htm Сьпіс Беларускіх палітыкаў на kamunikat.org</ref>. ЗЗь [[лістапад]]алістапада 1996 годагоду быў прызначаны ''СтаршынёйСтаршынём Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь''. Пасьля чарговых парлямэнцкіх выбараў [[2004]] годагоду Малафееў ўзначаліўузначаліў ''Пастаянную камісію СаветаСавету Рэспублікі Нацыянальнага Сходу Рэспублікі Беларусь па рэгіянальнай палітыцы і мясцовамумясцовым самакіраваньнюсамакіраваньні''.