Ангелюс Сылезіюс: розьніца паміж вэрсіямі

Носьбіт філязофскае традыцыі Экхарта, Таўлера, Бёмэ, Анґэлюс Сылезыюс ператварае яе ў паэтычнай форме. Ён не прытрымліваецца рамкаў вызначэньняў, уласьцівых пэўнаму веравызнаньню, паколькі для яго Бог ёсьць нешта невызначальнае. Чалавек мізэрны ў параўнаньні са Стваральнікам, але менавіту ў Ім, створаным па вобразу й падабенству Яго, Бог можа сазіраць Самога Сябе. Таму чалавек мусіць адмовіцца ад самога сябе, зрачыся ад свайго "Я", каб стаць тым, хто ён ёсьць насамрэч - вечным адлюстраваньнем Дэміўрга-Тварца. Нагэтулькі радыкальны пункт гледжаньня, блізкі па свайму сэнсу [[нэаплатанізм]]у, асуждаўся каталіцкай царквой. ''"Херувімскі вандроўнік"'' аказаў значны ўплыў на шматлікіх нямецкіх паэтаў, у тым ліку Шапэнгаўэра, і быў у наступстве прызнаны аднім з найцудоўнейшых праяваў вольнага ад якіх-кольвек умоўнасьцяў [[містыцызм]]у.

 

 

<gallery>