З [[1839]] году па [[1991]] уніяцкая (грэка-каталіцкая) Царквауніяцтва на беларускіх землях былабыло забароненаязабаронена. Да 1874-75 гг. грэка-каталіцва захоўвалася толькі на невялікай тэрыторыі на паўночным захадзе Беларусі (у Сапоцкінскім краі). Спроба адрадзіць унію ў Беларусі была зроблена ў пачатку 20 стагоддзя ўкраінскім мітрапалітам [[АндрэейАндрэй Шаптыцкі|Андрэем Шаптыцкім]] і маладой беларускай інтэлігенцыяй, якая гуртавалася вакол першай беларускай газеты [["Наша ніва"]] - [[Іван Луцкевіч|Іванам Луцкевічам]], [[Алаіза Пашкевіч-Цётка|Алаізай Пашкевіч-Цёткай]] і інш. З 1917 г. да сярэдзіны 1920-ых гадоў ва Ўсходняй Беларусі, занятай бальшавікамі, у Магілёве, Віцебску і інш. мясцовасьцях праводзілася місійная праца па адраджэньні уніі пад кіраўніцтвам расейскага грэка-каталіцкага экзарха [[Леанід Фёдараў|Леаніда Фёдарава]] (сёньня - беатыфікаваны Каталіцкай Царквой) і магілёўскага рыма-каталіцкага дэкана [[Язэп Белагаловы|Язэпа Белагаловага]]. На тэрыторыі Заходняй Беларусі, кая аказалася ў складзе Польшчы, з пачатку 1920-х гадоў пачалося стварэньне каталіцкіх парафіяў усходняга абраду пад кіраўніцтвам віленскага, пінскага і падляскага рыма-каталіцкіх біскупаў. З створаных за 20 гадоў пад Польшчай каля двух дзясяткаў уніяцкіх парафіяў і асяродкаў у восень 1939 году мітрапаліт А.Шаптыцкі стварыў [[Беларускі экзархат Грэка-Каталіцкай Царквы]] на чале з [[Антон Неманцэвіч|а. Антонам Неманцэвічам]], SJ. Усе ўніяцкія парафіі пасьля Другой Сусьветнай вайны былі зьнішчаныя савецкай уладай. Аднак пэўная частка вернікаў і некалькі манахіняў захоўвалі сваю ўніяцкую веру і практыкавалі ў рыма-каталіцкіх касьцёлах Беларусі аж да сваёй сьмерці.
На сёньня ў Беларусі афіцыйна зарэгістраваная і дзейнічае [[Беларуская Грэка-Каталіцкая Царква]].
