Канстанцкі сабор: розьніца паміж вэрсіямі

Каштоўнай крыніцай для вывучэння гісторыі [[Беларусь|Беларусі]] і ВКЛ з'яуляецца “[[Хроніка Канстанцскага сабору]]” баварца [[Ульрых фон Рыхенталь|Ульрыха фон Рыхенталя]], у якой, у прыватнасці, неаднакратна згадваецца [[Белая Русь]]. Так, апісваючы ўрачысты ўезд дэлегацыі Цамблака [[19 лютага]] 1418 году, храніст занатаваў: “У суботу, на 19 дзень месяца лютага, прыехаў высакародны пан Георг, арцыбіскуп Кіеўскі, з краіны Белай Русі, са Смаленска”. Пазбаўлены Вітаўтам улады апошні нашчадак вялікага смаленскага княжання [[Фёдар Юр'евіч]], у [[1404]] – [[1412]] гадах служылы князь Вялікага Ноўгарада, фігуруе ў хроніцы як “Фёдар, герцаг Белай Русі і гаспадар Смаленска”. Яшчэ ў адным месцы Рыхенталь вылучае тры “катэгорыі” рускіх: сапраўдныя рускія, чырвоныя рускія, белыя рускія; краіна і горад Вялікі Ноўгарад, якія ёсць хрысціянскімі”. Хроніка Рыхенталя пацвярджае разуменне Белай Русі як сіноніму Вялікага Ноўгарада, характэрнае перш за ўсё для нямецкамоўнай літаратуры [[XIII стагоддзестагодзьдзе|XIII]] – [[XVI стагоддзестагодзьдзе|XVI]] стагоддзяўстагодзьдзяў. У дададзеным да хронікі гербоўніку змешчаныя каляровыя выявы гербоў Фёдара і Вітаўта.