Дадома была заснавана ў канцы [[19 стагоддзестагодзьдзе|ХІХ стагоддзястагодзьдзя]], як адно з каланіяльных паселішчаў у складзе Германскай Усходняй Афрыкі. У першае дзесяцігоддзе [[20 стагоддзестагодзьдзе|ХХ стагоддзястагодзьдзя]] немцы пачалі будаўніцтва тут чыгуначнай станцыі і працягнулі чыгунку, якая павінна была злучыць горад з буйнымі паселішчамі калёніі, у тым ліку і з Дар эс Саламам. Пасьля [[Першая Сусьветная вайна|Першай Сусьветнай вайны]] Дадома ўвайшла ў склад каланіяльных уладаньняў [[Вялікабрытанія|Вялікабрытаніі]]. Але насельніцтва гораду, у тым ліку і акрамя германскіх пасяленцаў, мясцовыя негры і арабы, адмоўна аднесьліся да на брытанскіх уладаў. Эканамічны крызыз 1930-х г.г разбурыў брытанскую каланіяльную сыстэму на тэрыторыі Танганьікі, а пасьля [[Другая Сусьветная вайна|Другой Сусьветнай вайны]] Дадома ўвайшла ў склад тэрыторый [[ААН]], кіруемай Вялікабрытаніяй. У 1950-х г.г. у горадазе як і ва ўсёй Танганьіке, актывізаваўся нацыянальна-вызваленчы рух, які прывёў да атрыманьня незалежнасьці Танганьікі ў [[1961]] годзе. У [[1964]] годзе, пасьля ўтварэньня Аб’яднанай Рэспублікі Танзаніі, у склад якой увайшлі Танганьіка і Занзыбар, Дадома атрымала статус адміністрацыйнага цэнтра правінцыі. З 1981 года Дадома сталіца краіны.
