Іван Офэнбэрг: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма апісаньня зьменаў |
Няма апісаньня зьменаў |
||
Радок 1:
'''Іван Пятровіч Офэнбэрґ''' (
Вайсковую службу пачаў у [[1807]] юнкерам у
Па вяртаньні расейскіх войскаў з-за мяжы пераведзены [[1 сакавіка]] [[1815]] ў лейб-гвардыі Конна-егерскі полк, а праз год быў прызначаны ад'ютантам да генэрала-маёра Бэнкендорфа й пераведзены ў лейб-гвардыі Гусарскі полк. Прызначаны [[24 красавіка]] [[1819]] палкоўнікам, ад [[29 студзеня]] [[1823]] камандзір Ямбурскага ўланскага яго каралеўскай высокасьці прынца Фрыдрыха Вюртэмбэрскага палку. Ад [[25 сакавіка]] [[1828]] генэрал-маёр, пераведзены ў 1-ю ўланскаую дывізію. Прызначаны [[2 жніўня]] [[1830]] камандзірам 2-й брыгады гэтай жа дывізіі, у [[1831]] прыняў зь ёй удзел у задушэньні [[Паўстаньне 1830-1831 гадоў|паўстання 1830-1831]] і за адрозьненьне пры штурме [[Варшава|Варшавы]] быў узнагароджаны залатой шабляй з алмазнымі ўпрыгожваньнямі і з надпісам "за адвагу".
Прызначаны [[20 сакавіка]] [[1832]] камандзірам лейб-гвардыі Конна-егерскага палка, неўзабаве прызначаны камандзірам 1-й брыгады 2-й лёгкай кавалерыйскай дывізіі, з пакіданьнем камандзірам палка. [[18 красавіка]] [[1837]] узвышаны ў генэрал-маёры, быў зацьверджаны начальнікам дывізіі, якой камандаваў больш за 15 гадоў. Прыняўшы ўдзел у Вугорскім паходзе [[1849]], асабліва адрозьніўся ў бітвах [[3 ліпеня]] пры в. Дука і [[5 ліпеня]] пад Вайценам ля в. Рэтшагу, за шта і быў узнагароджаны ордэнам Аляксандра Неўскага.
Неўзабаве пасьля вяртання з Вугорскага паходу прызначаны камандуючым 2-м рэзэрвовым кавалерыйскім корпусам, а [[6 сьнежня]] [[1851]] - генэралам ад кавалерыі і зацьверджаны корпусным камандзірам, а [[31 сьнежня]] быў прызначаны сябрам Вайсковай Рады. Прызначаны [[8 лістапада]] [[1856]] камандзірам асобнага рэзэрвовага кавалерыйскага корпусу, камандаваў ім да самога яго скасаваньня, прычым [[26 верасьня]] [[1859]] быў узнагароджаны ордэнам сьв. Уладзімера 1-й ступені зь мячамі. 17 жніўня 1861 прызначаны шэфам Літоўскага Ўланскага эрцгерцага аўстрыйскага Альберта палка, а [[13 лістапада]] - другім шэфам
Апошнія гады свайго жыцьця знаходзіўся пры асобе імпэратара.
|