'''Ску́льскі, Леапо́льд''' ([[польская мова|па-польску]]: ''Leopold Skulski'') ([[15 лістапада]] [[1877]] – [[1939]] ([[1940]]?)) — польскі хімік, палітычны дзяяч, прэм'ер-міністар.
Нарадзіўся ў [[Замосьце|Замосьці]]. У [[1906]] годзе скончыў Палітэхніку ў [[Карлспух|КарлспухеКарлсруэ]]. Пасьля жыў у [[Лодзь|Лодзі]]. Чалец польскага Таварыства Гімнастычнага «Сокал». У [[1915]] годзе аснаваў у Лодзі Народнае Аб'яднаньне, якое было блізкае эндэцыі. Пад час выбараў самакіраваньня здабыў мандат дэпутата горада Лодзі. У [[1919]] годзе здабыў пасольскі мандат. З [[13 сьнежня]] [[1919]] да [[9 чэрвеня]] [[1920]] году — прэм'ер міністар [[Польшча|Польшчы]]. З [[24 ліпеня]] [[1920]] да [[28 чэрвеня]] [[1921]] году — міністар ўнутраных спраў ва ўрадзе [[Вінцент Вітас|Вінцента Вітаса]]. Падтрымліваў апалячваньне [[Крэсы|Крэсаў]] і распаўсюджваньне асадніцтва. Заяўляў, што праз 50 год у Польшчы ня знойдзе ніводнага беларуса нават са сьвечкаю. У [[1930-я|30-х]] гадох ня браў удзел у палітычным жыцьці. Быў старшынёй [[Польскага Радыё]] да [[1936]] году. Калі выбухнула [[Другая сусьветная вайна]] з'ехаў у [[Пінск]], дзе быў арыштаваны [[НКВД]] пасьля, таго як прыйшла [[Чырвоная Армія]]. Перавезены ў [[Берасьце]], дзе па чутках памёр ці быў забіты.
