Она Міцюце: розьніца паміж вэрсіямі

Муж Оны Міцюце – беларускі дзеяч і літаратуразнаўца [[Янка Шутовіч]] быў рыштаваныарыштаваны органамі [[НКУС]] 19 лістапада 1944 году і прысуджаны да 10 гадоў пазбаўленьня волі. Паэтка была выключаная з Саюзу пісьменьнікаў Летувы і звольненая з працы<ref><small>Ona Miciūtė. Visuotinė lietuvių enciklopedija, T. XV (Mezas-Nagurskiai). – Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas, 2009. 32 psl.</small></ref>.

Забытая, ігнараваная, з слабым здароўем, яна працавала бібліятэкаркай у школе, перакладала польскую літаратуру, вылівала ў дзёньніку горкую праўду пра [[Савецкая акупацыя Прыбалтыкі|савецкую акупацыю]] і дачакалася вяртаньня мужа з лягераў. Ейныя творы за савецкім часам доўга не друкаваліся<ref><small>Alma Lapinskienė. „Aš – tik Vilnelė...“ Vilniaus krašto lyrikė Ona Miciūtė, tekstai.lt, http://www.tekstai.lt/component/content/article/3112-alma-lapinskiene-as-tik-vilnele-vilniaus-krasto-lyrike-ona-miciutr</small></ref>.

У 1938 годзе Віленскае Летувіскае мастацка-літаратурнае таварыства выдала ейны першы зборнік [[Лірыка|лірыкі]] «Žiburiai pelkėse» («Агні на балотах»)<ref><small>Gražina Rozancevaitė, Knygų paroda „Poetei Onai Miciūtei - 100“, Mykolo Romerio universitetas, https://intranet.mruni.eu/lt/universitetas/biblioteka/detail.php/knygu-paroda-poetei-onai-miciutei-100/74971/1637#.Yk1FSsjP3IU</small></ref>.

Ейныя [[сьветапогляд]] і [[паэтыка]] нэарамантычныя, творчасьць блізкая да [[Паэзія|паэзіі]] С. Нэрыс. Пісала вершы для дзяцей, напісала [[П’еса|п’есу]] «Stebuklingoji dėžutė» («Скрыня шчасьця», 1957), аўтабіяграфічную [[аповесьць]] пра дзяцінства «Першая галінка» («Pirmoji šakelė», 1972). Перакладала на летувіскую мову творы польскіх пісьменьнікаў Ю. Анджэеўскага, [[Марыя Дамброўская|М. Дамброўскай]], [[Ян Парандоўскі|Я. Парандоўскага]] і інш<ref><small>Marija Macijauskienė. Nepabūgusi sunkumų. XXI amžius, 2004 m, http://www.xxiamzius.lt/numeriai/2004/12/15/atmi_03.html</small></ref>.