Мечыслаў Карловіч: розьніца паміж вэрсіямі

Мечыслаў зь дзяцінства выхоўваўся ў музычнай атмасфэры, з шасьці гадоў навучаўся ігры на скрыпцы. Падчас побыту ў Празе і Дрэздэне пазнаёміўся з сымфанічнай музыкай і [[опэра]]й. У Варшаве ён працягваў навучацца музыцы, а таксама паступіў у [[Варшаўскі ўнівэрсытэт]] ([[натуральныя навукі]]), а потым вывучаў [[філязофія|філязофію]] ў [[Бэрлін]]е. Ужо падчас навучаньня пачаў пісаць музыку. Таксама займаўся музычнай публіцыстыкай і напісаньнем нарысаў па альпінізму. Па вяртаньні ў Варшаву ў [[1901]] закончыў унівэрсытэт. У [[1903]] у рамках Варшаўскага музычнага таварыства заснаваў скрыпкавы [[аркестар]]. Апошнія гады жыцьця правёў у мястэчку Закапанэ. Сымфанічная паэма Карловіча пад назвай «Літоўская рапсодыя» цалкам заснаваная на матэрыяле беларускіх народных сьпеваў. Мэлёдыя беларускай жалобнай песьні таксама была скарыстана ім у сымфанічнай паэме «Адвечныя песьні».

Трагічна загінуў у Татрах падчас раптоўнага сыходу лавіны. Пахаваны на Павянзкоўскіх могілках ў Варшаве.

 

== Вонкавыя спасылкі ==

* [http://inbelhist.org/?p=3688#more-3688 І. Шумская. Партрэта забытага генія] {{ref-be}}

 

{{Накід}}