У [[Эстонія|Эстоніі]] рух супраціву налічваў да 15 тысячаў мужчынаў на працягу [[1944]]—[[1953]]1944—1953 гадоў. Актыўна лясныя браты дзейнічалі ў раёнах [[Пярнумаа]] й [[Ляянэмаа]], [[Тартумаа]] й [[Іда-Віру]]. За пэрыяд з [[1944]] — па [[1947]] яны зьдзейсьнілі 773 узброеных напады, зьнішчыўшы каля 1000 байцоў савецкіх спэцслужбаў.
== Латвія ==
Радок 15:
== Летува ==
У Летуве партызанскі супраціў быў найбольш моцным сярод краінаў Прыбалтыкі, асобныя рэгіёны кантраляваліся паўстанцамі да [[1949]] году<ref name="Kaszeta">Kaszeta, Daniel J. [http://www.lituanus.org/1988/88_3_01.htm ''Lithuanian Resistance to Foreign Occupation 1940—1952''], Lituanus, Volume 34, No. 3, Fall 1988. ISSN 0024-5089</ref>. Пазьбягаючы прамых сутыкненьняў з чырвонаармейцамі й войскамі НКВД, летувіскія партызаны эфэктыўна змагаліся мэтадам сабатажу, засадаў і забойстваў асобных камуністычных дзеячоў<ref name="Dundovich">Dundovich, E., Gori, F. and Guercett, E. ''Reflections on the gulag. With a documentary appendix on the Italian victims of repression in the USSR'', Feltrinelli Editore IT, 2003. ISBN 88-07-99058-X</ref>. Кіраўніком лясных братоў у Летуве быў [[Ёнас Жэмайтіс-Вітаўтас]], імем якога ў [[1998]] годзе была названая вайсковая школа ў [[Коўна|Коўне]].
