Усеагульная дэклярацыя правоў чалавека: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
крыніца — https://en.wikipedia.org/wiki/Universal_Declaration_of_Human_Rights?oldid=845009904 |
крыніца — https://en.wikipedia.org/wiki/Universal_Declaration_of_Human_Rights?oldid=939448284 |
||
Радок 1:
[[Файл:EleanorRooseveltHumanRights.png|міні
[[Файл:UN-Human rights-1956-3c.jpg|міні
'''Усеагульная дэклярацыя правоў чалавека''' — зацьверджаная і абвешчаная [[Генэральная Асамблея ААН|Генэральнай Асамблеяй]] [[Арганізацыя Аб’яднаных Нацыяў|Арганізацыі Аб’яднаных Нацыяў]]
Гэты дакумэнт меў толькі статус рэкамэндацыі, яго прынялі 48 краінаў. Ніводная краіна не галасавала супраць, але 8 устрымаліся. Сярод іх [[Паўднёва-Афрыканская Рэспубліка]], [[Саудаўская Арабія]] (аспрэчвала роўнасьць паміж мужчынам і жанчынай), а таксама [[Польшча]], [[Югаславія]], [[Чэхаславаччына]] і [[Саюз Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік|СССР]] ([[Расея]], [[Беларусь]], [[Украіна]]) якія ўстрымаліся, бо не пагаджаліся з прынцыпам унівэрсальнасьці, пра які згадваецца ў артыкуле 2 (першая частка).
Дэклярацыя складаецца з 30 артыкулаў, якія пацьвярджаюць [[правы чалавека]], якія, хоць і не зьяўляюцца юрыдычна абавязковымі, але, якія былі распрацаваныя ў рамках міжнародных дамоваў, рэгіянальных дакумэнтаў па правах чалавека, нацыянальных канстытуцыях і іншых законах. Яна дэкляравала агульнае права чалавека на [[жыцьцё]], [[адукацыя|адукацыю]], [[праца|працу]], свабоду [[рэлігія|веравызнаньня]], а таксама адсутнасьць [[рабства]] і эксплюатацыі<ref>[https://www.svaboda.org/a/1358337.html ''«Ці Дэклярацыя правоў чалавека сапраўды ўсеагульная?»'']. Радыё Свабода.</ref>. Дэклярацыя сталася першым крокам у працэсе распрацоўкі [[Міжнародны біль аб правах чалавека|Міжнароднага білю аб правах чалавека]], які быў зроблены ў 1966 годзе і атрымаў моц у 1976 годзе пасьля таго, як іх ратыфікавала дастатковая колькасьць краінаў.
Некаторыя прававеды сьцьвярджаюць, што, паколькі краіны ўвесь час спасылаліся на дэклярацыю на працягу больш за 50 гадоў, ён стаў абавязковым, як частка звычайнага міжнароднага права<ref> Hurst Hannum, [https://cdn2.sph.harvard.edu/wp-content/uploads/sites/13/2014/04/16-Hannum.pdf «The UDHR in National and International Law»], — С.145</ref>. Тым ня менш, згодна з прысудам суду ў [[Злучаныя Штаты Амэрыкі|Злучаных Штатах]] паводле справы забойства агента [[управа па барацьбе з наркотыкамі|ўправа па барацьбе з наркотыкамі]] групоўкай мэксыканскага наркатычнага картэлю ў 2004 Дэклярацыя не зьяўляецца абавязковай з пункту гледжаньня міжнароднага права. Суды іншых краінаў таксама прыйшлі да высновы пра тое, што дэкларацыя не зьяўляецца часткай унутранага права.▼
▲Некаторыя прававеды сьцьвярджаюць, што, паколькі краіны ўвесь час спасылаліся на дэклярацыю на працягу больш за 50 гадоў, ён стаў абавязковым, як частка звычайнага міжнароднага права<ref>
== Крыніцы ==
Радок 12 ⟶ 14:
== Вонкавыя спасылкі ==
{{Commons}}
* [https://un.by/by/dakumenty/pravy-chalaveka/3551-useagulnaya-deklaratsyya-pravo-chalaveka Тэкст Усеагульнай дэклярацыі правоў чалавека]. ААН.
* [https://web.archive.org/web/20120912162219/http://www.unac.org/rights/question.html Пытаньні і адказы па Ўсеагульнай дэклярацыі правоў чалавека]. United Nations Association in Canada.{{ref-en}}
{{Накід}}
| |||