Арганізацыя ўкраінскіх нацыяналістаў: розьніца паміж вэрсіямі

У [[1940]] годзе АУН падзялілася на дзьве часткі: старэйшыя, больш памяркоўныя члены падтрымалі [[Андрэй Мельнік|Андрэя Мельніка]] (АУН-М), тады як маладыя і радыкальныя члены — [[Сьцяпан Бандэра|Сьцяпана Бандэру]] (АУН-б). Апошняя група атрымала кантроль над нацыяналістычным рухам на Заходняй Украіне, у тым ліку над ваенным крылом АУН — [[Украінская паўстанчая армія|Украінскай паўстанчай арміі (УПА)]], якая была найбуйнейшым украінскім узброеным рухам супраціву. [[30 чэрвеня]] [[1941]] г., праз 8 дзён пасьля [[Вялікая Айчынная вайна|нямецкага ўварваньня ў СССР]], АУН Бандэры абвясьціла ў занятым [[Вэрмахт|нямецкім войскам]] [[Львоў|Львове]] аб {{Артыкул у іншым разьдзеле|Акт аднаўленьня Ўкраінскай дзяржавы|аднове ўкраінскай дзяржавы|uk|Акт відновлення Української Держави}}. Тады на асабісты загад [[Адольф Гітлер|Адольфа Гітлера]] немцы забілі 720 сябраў АУН Бандэры<ref>{{Артыкул|аўтар=[[Павал Берасьнеў]].|загаловак=Неажыцьцёўлены праект (частка 4)|спасылка=http://old.zviazda.by/ru/archive/article.php?id=71813|выданьне=[[Зьвязда]]|тып=[[газэта]]|год=4 студзеня 2011|нумар=[http://old.zviazda.by/ru/archive/?idate=2011-01-04 1 (26865)]|старонкі=[http://old.zviazda.by/a2ttachments/71850/4stu-13.indd.pdf 13]|issn=1990-763x}}</ref> (80% кіраўніцтва). У адказ {{Артыкул у іншым разьдзеле|Рэвалюцыйная арганізацыя ўкраінскіх нацыяналістаў|Рэвалюцыйная АУН|uk|Організація українських націоналістів революційна}} (Бандэры) пачала падпольнае ўзброенае змаганьне супраць [[Рабунак|рабунку]] і [[забойства]] насельніцтва нямецкімі акупантамі.

 

 

== Старшыні ==