Выспа была адкрытая ў [[1798]] годзе, але першы чалавек тут высадзіўся толькі ў [[1802]] годзе, калі каля атола разьбіўся карабель «Пальміра». У першай палове [[19 стагодзьдзе|ХІХ стагодзьдзя]] на атоле былі спробы пачаць здабычу [[гуана]], але аказалася што буйных радовішчаў тут няма.
У [[1862]] годзе гавайскі кароль [[Камэамэа ІV]] загадаў заняць атол і [[15 траўня]] гэтага ж году атол быў афіцыйна далучаны да [[Гавайскае каралеўства|Гавайскага каралеўства]]. Потым Пальміра трапіла ў прыватную ўласнасьць, зьмяніўшы некалькі ўладальнікаў. На атол пачала прэтэндаваць і [[Вялікабрытанія]]. У канцы ХІХ стагодзьдзя адбыліся спробы брытанскай калянізацыі, яле брытанскае паселішча праіснавала толькі зь верасьня [[1885]] да жніўня [[1886]] году.
У [[1898]] годзе Пальміра разам з Гаваямі была анэксаваная [[ЗША|Злучанымі Штатамі Амэрыкі]]. З гэтага часу (акрамя часу [[Другая сусьветная вайна|Другой сусьветнай вайны]]) атол знаходзіўся ў прыватнай уласнасьці розных людзей і фірмаў аж да нашых дзён.
У [[1940]] годзе атол перайшоў пад кіраўніцтва Вайскова-марскіх сілаў ЗША, якое арганізавала тут базу марской авіяцыі. З гэтай базы стартавалі самалёты якія ажыцьцяўлялі партуляваньне Ціхага акіяна. Пасьля заканчэньня вайны, у [[1947]] годзе Пальміру вярнулі былым уладарам. Пасьля пераўтварэньня Гаваяў у амэрыканскі штат у [[1959]] годзе, Пальміра, якая да гэтага часу адносілася да ''Тэрыторыі Гаваяў'', быў выдзелены ў асобную адміністрацыйную адзінку.
