|
У значна больш шырокім і суб’ектыўным узроўні прыватны [[досьвед]], [[цікаўнасьць]], [[дазнаньне]], [[сэлектыўнасьць]], якія ўдзельнічаюць у асабістай інтэрпрэтацыі падзеяў формаў рэальнасьці, як відаць толькі для аднаго чалавека называецца [[фэнамэналёгія|фэнамэналягічнай]] рэальнасьцю. Нягледзячы на тое, што гэтая форма рэальнасьці можа быць агульнай для іншых людзей, яна часьцяком можа быць настолькі ўнікальнай для адной асобы, што можа быць ніколі не дасьведчана з кім-небудзь яшчэ. Большая частка такога вопыту лічыцца духоўным і адбываецца на гэтым узроўні рэальнасьці.
Фэнамэналёгія зьяўляецца філязофскім мэтадам, распрацаваным у першыя гады [[XX стагодзьдзе|XX стагодзьдзя]] [[Эдмунд ГусэрлГусэрль|Эдмундам ГусэрламГусэрлем]] і шэрагам ягоных пасьлядоўнікаў ува ўнівэрсытэтах [[Гётынген]]ау й [[Мюнхэн]]ау ў [[Нямеччына|Нямеччыне]]. Пасьля фэнамэналягічны аспэкт рэальнасьці быў разгледжаны філёзафамі ў [[Францыя|Францыі]], [[ЗША|Злучаных Штатах]], і ў іншых месцах, часьцяком ува ўмовах далёкіх ад працы ГусэрлаГусэрля. Слова ''фэнамэн'' паходзіць з [[грэцкая мова|грэцкай мовы]] й перакладаецца як ''«тое, што здаецца»''. Мэтад у канцэпцыі ГусэрлаГусэрля зьвязаны перш за ўсё са стварэньнем структуры сьвядомасьці й зьяваў, якія праяўляюцца ў актах [[сьвядомасьць|сьвядомасьці]], аб’ектаў сыстэматычнага асэнсаваньня й [[аналіз]]у. Пунктам гледжаньня мэтада ёсьць моцна мадыфікаваная «першая асоба», якая ўключае ў сябе ня толькі сьвядомасьць як ад першай асобы, то бок «мае» ці «маё», але й любой іншай сьвядомасьці наогул. ГусэрлГусэрль лічыў, што фэнамэналёгія можа тым самым забясьпечыць трывалую аснову для ўсіх ведаў чалавецтва, у тым ліку навуковых ведаў, і маглі б стварыць [[філязофія|філязофію]] як «строгую навуку»<ref>Joseph Kockelmans (2001). Edmund Husserl's phenomenology (2 ed.). Purdue University Press. pp. 311–314. {{ISBN |1-55753-050-5}}.</ref>.
[[Канцэпцыя]] ГусэрлаГусэрля была падвергнута крытыцы з боку экзыстэнцыялістаў, як то [[Марыс Мэрлё-Панці|Марысам Мэрлё-Панці]], [[Жан-Поль Сартр|Жан-Полем Сартрам]], а таксама іншымі філёзафамі, як то [[Поль Рыкёр|Полем Рыкёрам]], [[Эмануель Левінас|Эмануелем Левінасам]] і [[Дытрых фон Гільдэбранд|Дытрыхам фон Гільдэбрандам]]<ref>Steven Galt Crowell (2001). Husserl, Heidegger, and the space of meaning: paths toward transcendental phenomenology. Northwestern University Press. p. 160. {{ISBN |0-8101-1805-X}}</ref>.
== Крыніцы ==
{{ЗноскіКрыніцы}}
== Вонкавыя спасылкі ==
{{Commons}}
* [http://plato.stanford.edu/entries/realism/ Стэнфардзкая энцыкляпэдыя філязофіі рэалізму]
* [http://phenomenologyonline.com Phenomenology Online: Materials discussing and exemplifying phenomenological research]
* [http://www.vipassanahawaii.org/article_th1.php Ідэя й рэалькасьць: пэрпэктыўнасьць разважаньняў]
* [http://consc.net/papers/matrix.html Матрыца як мэтафізыка]
{{Накід:Філязофія}}
[[Катэгорыя:Рэальнасьць| ]]
|
