Ральф Альфэр: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д афармленьне
д афармленьне
Радок 6:
|Месца нараджэньня = [[Вашынгтон (акруга Калюмбія)|Вашынгтон]], [[Злучаныя Штаты Амэрыкі|ЗША]]
|Месца сьмерці = [[Остын (Тэхас)]], ЗША
|Навуковая сфэра = [[касмалёгія]]
|Месца працы = [[Унівэрсытэт Джонса Гопкінса]]<br />Union College
|Альма-матэр = [[Унівэрсытэт Джорджа Вашынгтона]]
Радок 24:
Унёсак Альфэра як фізыка ў засакрэчаны праект Naval Ordnance падчас Другой сусьветнай вайны застаўся ў пэўнай ступені малавядомым. Гэта зьвязана з тым, што Альфэр больш вядомы як асноўны стваральнік тэорыі Вялікага выбуху, удзельнічаў у засакрэчанай працы на Ваенна-марскія сілы ЗША і Офіс навуковых дасьледаваньняў і распрацовак ({{мова-en|Office of Scientific Research and Development|скарочана}}). Нягледзячы на гэта, у сьнежні 1945 году ён атрымаў спэцыяльную ўзнагароду ад Ваенна-марскіх сіл ЗША за распрацоўкі ў межах праекту Naval Ordnance. Сам Альфэр неадназначна ставіўся да сваёй працы. У 1955 годзе ён знайшоў новую пасаду ў дасьледчыцкім цэнтры кампаніі General Electric. Ён працягваў працаваць над касмалягічнымі праблемамі, публікаваў артыкулы.
 
У 1993 годзе Ральф Альфэр з Робэртам Гэрманам былі ўзнагароджаныя Мэдалёммэдалём Henry Draper. У 1975 годзе ім прысудзілі Прэмію Магелана Амэрыканскага таварыства філязофіі, прэмію Georges Vanderlinden у галіне фізыкі ад Бэльгійскай акадэміі навук, а таксама значныя прэміі Нью-Ёрскай акадэміі навук і інстытуту Франкліна ў Філадэлфіі. Такім чынам, яны атрымалі амаль усе значный прэміі, якія сьведчылі пра іх прафэсійнае прызнаньне, акрамя [[Нобэлеўская прэмія|Нобэлеўскай]]. У 1978 годзе Нобэлеўская прэмія ў галіне фізыкі была прысуджаная [[Арна Алан Пэнзыяс|Арна Пэнзыясу]] і [[Робэрт Ўудраў Ўілсан|Робэрту Ўілсану]] за першую экспэрымэнтальную рэгістрацыю рэліктавага выпраменьваньня, якое зьвязанае зь Вялікім выбухам. У 2006 годзе Нобэлеўскую прэмію атрымалі [[Джон Кромўэл Мазэр|Джон Мазэр]] і [[Джордж Смут]] за вымярэньні рэліктавага выпраменьваньня на матэрыяле сыгналаў спадарожніка COBE, запушчанага NASA.
 
У 2001 годзе ў выдавецтве Oxford Press выйшла кніга Альфэра і Гэрмана (які на той час ужо памёр) «Зьяўленьне Вялікага выбуху» ({{мова-en|Genesis of the Big Bang|скарочана}}), у якой была выкладзеная іхная думка пра дасягненьні ў касмалёгіі. Кніга хутка разышлася. У 1945 годзе Ральф Альфэр таксама быў ўзнагарожаны за распрацоўкі ў межах праекту Naval Ordnance ({{мова-en|Naval Ordnance Development Award|скарочана}}) (з адрозьненьнем) за працу з доктарам Merle Tuve у сэкцыі T (літара «T» ад прозьвішча Tuve) Аддзелу зямнога магнэтызму Інстытуту Карнэгі ў Вашынгтоне, округ Калюмбія. Па сёньняшні дзень падрабязнасьці гэтай працы застаюцца невядомымі. Сэкцыя T пазьней стала лябараторыяй прыкладной фізыкі ва [[Унівэрсытэт Джонса Гопкінса|ўнівэрсытэце Джонса Гопкінса]], адной зь першых незалежных лябараторыяў па ўжываньні навукі і тэхналёгіі такога тыпу.
Радок 32:
 
== Узнагароды ==
У 1975 годзе сумесна з Робэртам Гэрманам ({{мова-en|Robert Herman}}) атрымаў прэмію Магелана ({{мова-en|Magellanic Premium}}). У 1993 годзе ўзнагароджаны мэдалеммэдалём імя ГенрыГэнры Драпэра ({{мова-en|Henry Draper Medal}}).
 
=== Нацыянальны мэдаль навукі ===