Юльян Урсын Нямцэвіч: розьніца паміж вэрсіямі

Аўтар зборнікаў «Літоўскія лісты» (1812), дзе адлюстраваў мясцовую літоўскую (беларускую) тэматыку, і патрыятычнага палітычнага цыклюцыкла «Гістарычныя песні» (1816), раманаў «Два паны Сяцехі» (1815), «Ян з Тэнчына» (1825) і іншых твораў.

У кнігах «ДзёньнікіДзённнікі маіх часоў» (выйшла ў 1848), «Гістарычныя падарожжы па польскіх землях, што адбыліся ад 1811 да 1828 гадоў» (выйшла ў 1858) апісаў [[Берасьце]], [[Горадня|Горадню]], [[Наваградак]], жыцьцёжыццё беларускіх сялянаў.

Напісаў «Гісторыю панаваньня Жыгімонта III» (т. 1—3, 1818—1819), «Жыцьці значных людзей XVIII ст.» (выйшла ў 1904). Выдаў «Збор гістарычных мэмуараў пра старажытную Польшчу» (т. 1—6, 1822—1833), у які ўлучаў «ДыярыюшыДыярыушы» С. і Б. Маскевічаў.

Пісаў на [[польская мова|польскай мове]] і лічыцца адным з найвыдатнейшых пісьменьнікаў польскага [[Асьветніцтва|Асветніцтва]]. 3 сакавіка 2009 у [[берасьце]]йскай бібліятэцы адбылася прэзэнтацыя кнігі Анатоля Гладышчука «Нямцэвічы. Сапраўдныя гісторыі»: дзёньнікідзённікі Ю. Нямцэвіча ўпершыню пабачылі сьветсвет на [[беларуская мова|беларускай мове]]<ref>Юры Рубашэўскі. [http://www.vb.by/article.php?topic=4&article=4580 Нямцэвіч загаварыў па-беларуску] // «Вечерний Брест», 6 сакавіка 2009.</ref>.

<center><gallery caption="Іканаграфія Юльяна Ўрсына Нямцэвіча" widths="150" heights="150" perrow="4">