Віталь Хамёнак: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
артаграфія, дапаўненьне |
д →Асьвета: артаграфія |
||
Радок 17:
Для паступленьня ў сэмінарыю патрэбна было добра ведаць лацінскую мову і здаць экзамэн на аптэкарскага вучня. Пабожная Івашэўскія ў 1910 годзе паслалі Віталіса Хамёнка разам зь яшчэ двума хлопцамі здаваць іспыт у Маскву. Аднак, у адрозьненьне ад іх, Віталіс ня здаў там экзамэн. Зноў ён вярнуўся да Івашэўскіх. Аднак як паз тады Міністэрства асьветы выдала загад, каб не прымаць больш у сэмінарыі з атэстатам аптэкарскага вучня, а дамагацца пасьведчаньня аб скончанай 4-й клясе клясчнай гімназіі.
Тады ўжо надыйшоў час Віталісу Хамёнку ісьці на ваенную службу. Ён праслужыў 5 месяцаў і быў залічаны ў рэзэрву 1-е катэгорыі. Вярнуўшымя з войска ён зноў узяўся за навуку па праграме 4-й клясы гімназіі. Найперш навучаўся ў маёнтку Івашэўскіх, а пасьля працягваў навуку ў [[Полацак|Полацку]]. У 1913 годзе Віталіс Хамёнак здаў экзамэн за 4-ы клясы дзяржаўнай гімназіі ў г. [[Белы (горад|)Белым]]. Вясною 1913-га ён паехаў у [[Сейны]]
У 1913 годзе Віталіс Хамёнак паступіў у каталіцкую духоўную сэмінарыю ва Ўлацлаўку, дзе скончыў першы курс. У сувязі з пачаткам вайны далейшае атрыманьне тэалягічнай асьветы ў яго было няпростым. Два гады давялося працаваць павятовым пісарам, касірам, рэпэтытарам (даваў лекцыі слабым вучням, якія ня здолелі здаць іспыты). Увесь гэты час імкнуўся патрапіць у сэмінарыю ў Вільні і ў Пецярбургу, але марна, бо не было вольных месцаў.
| |||