IP-адрас: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д выпраўленьне перанакіраваньня на шаблён |
д афармленьне |
||
Радок 1:
'''IP-адрас''' (ад {{мова-en|[[Internet Protocol]] Address|скарочана}}) — сеткавы адрас удзельніка [[кампутарная сетка|кампутарнай сеткі]], якая працуе паводле пратакола [[IP]].<ref name="rfc760">[[:rfc:760|RFC 760]], ''DOD Standard Internet Protocol'' (January 1980)</ref> IP-адрас неабходны для вызначэньня вузла і злучэньня зь ім. Ва ўсёй разнастайнасьці характарыстык адрас займае ролю, якая азначаная ў [[:rfc:791|RFC 791]]: «[[Імя хоста|Імя]] — гэта тое, што мы шукаем. Адрас ёсьць месцазнаходжаньнем. А [[маршрутызацыя|маршрут]] кажа, як туды дабрацца»<ref name="rfc791">[[:rfc:791|RFC 791]], ''Internet Protocol — DARPA Internet Program Protocol Specification'' (September 1981) {{ref-en}}</ref>.
Пры стварэньні IP-адрас быў вызначаны як [[32 біты|32-бітны]] лік і ў падобнай форме, у якасьці [[IPv4|Internet Protocol 4-й вэрсіі]] (IPv4), выкарыстоўваецца па сёняшні дзень. Але з звышхуткім ростам [[Інтэрнэт]]у і прадказаньнем [[Вычарпаньне IPv4-адрасоў|спусташэньня даступных для выкарыстаньня адрасоў]] у 1995 годзе была распрацаваная новая вэрсія пратакола ([[IPv6]]), у якой пад IP-адрас адведзена 128 бітаў<ref name="rfc1883">[[:rfc:1883|RFC 1883]], ''Internet Protocol, Version 6 (IPv6) Specification'', S. Deering, R. Hinden (December 1995)</ref>. IPv6 быў стандартызаваны ў 1998 годзе дакумэнтам [[:rfc:2460|RFC 2460]], а разгортваньне пратакола пачалося ў сярэдзіне
IP-адрасы трактуюцца як [[двайковы лік|двайковыя лікі]], але для большай зручнасьці запісваюцца чатырма дзесятковымі [[Актэт (інфарматыка)|актэтамі]], напрыклад <tt>172.16.254.1</tt> — у IPv4, або васьмю групамі па чатыры [[Шаснаццатковая сыстэма зьлічэньня|шаснаццатковыя лічбы]], напрыклад <tt>2001:db8:0:1234:0:567:8:1</tt> — у IPv6.
Радок 11:
=== Адрасная прастора IPv4 ===
[[Файл:Ipv4 address be-tarask.svg|
Адрас паводле IPv4 складаецца з 32 [[біт]]аў, што абмяжоўвае [[адрасная прастора|адрасную прастору]] сеткі {{formatnum:4294967296}} (2<sup>32</sup>) магчымымі ўнікальнымі адрасамі. Пратакол рэзэрвуе некаторыя адрасы для службовых мэтаў, такіх як [[прыватная сетка|прыватныя сеткі]] (~18 млн адрасоў) і [[multicast-адрас]]ы (~270 млн адрасоў).
Радок 66:
Пры стварэньні глябальнай сеткі дапушчалася, што кожны кампутар ці прылада будзе атрымліваць уласны глябальны IP-адрас, дзякуючы якому з кампутарам можа злучацца любы іншы ўдзельнік. Але са зьяўленьнем [[прыватная сетка|прыватных сетак]] і неабходнасьцю эканоміі адрасоў выявілася, што дапушчэньне не заўсёды слушнае.
Кампутары, якія не далучаныя да Інтэрнэту, але злучаюцца адзін з одным праз TCP/IP (напрыклад, апараты на фабрыцы), ня маюць патрэбы ў атрыманьні глябальнага ўнікальнага IP-адраса. У [[:rfc:1918|RFC 1918]] для гэтых мэтаў былі выдзеленыя тры блёкі IP-адрасоў. Іх маршрутызацыя ў Інтэрнэце не ажыцьцяўляецца, таму і не патрэбны кантроль за іх выкарыстаньнем.
Калі ж у падобнай сетцы неабходны выхад у глябальную сетку, то злучэньне ажыцьцяўляецца праз [[NAT]].
Радок 98:
== Крыніцы ==
{{
[[Катэгорыя:Кампутарныя сеткі]]
| |||