Івянецкае графства: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
катэгорыя
д артаграфія
Радок 2:
 
== Гісторыя ==
Мястэчка Івянец стала уласнасцюўласнасьцю Салагубаў ужо у 16 стагоддзістагодзьдзі. Па заканчэннізаканчэньні судовага працэссупрацэсу ў 1743 годзе і па дакупцы маёнткамаёнтку '''Старынкі Івянецкія''' і выкупе шэрагу навакольных маёнткаўшляхецкіх шляхетскіхмаёнткаў паўсталі разлеглыя абшары зямельныя, у цэнтры якіх знаходзіўся [[Івянец]], якія сталі называцца Івянецкім графствам.                                                          
 
Графства івянецкае было арганізавана сынам Яна Міхала — Антоніем Салагубам, генераламгенэралам   артылерыі, жанатагаякі быў жанаты на Брыгіце Радзівіл, дачцы [[Мікалай Фаўстын Радзівіл|Мікалая ФаустынаФаўстына Радзівіла]].
 
* '''АнтонійАнтоні Салагуб, герб Праўдзіц''', генерал артыллерыі Вялікага княства Літоўскага(26 XI 1710? — 6 IX 1759), стараста езярысткі(31 X 1744 — 6 IX 1759), пасэссар Івянецкі(2 IX 1744 — 8 V 1748), уласнік івянецкага графства(9 V 1748 — 6 IX 1759), уласнік Ільскага графства(1748—1759), Віцэмаршалак Літоўскага Трыбуналу(1747), дэпутат Літоўскага Трыбуналу(1758), уласнік Старынак(5 V 1748 — 6 IX 1759), кавалер ордэну Белага Арла (3 VIII 1757), член архібратства Адарацыі Найсвяцейшага Сакраманту ПП Сакрамэнткі, народжаны пасля  1710 , памёр 6.09.1759 па дарозе з Івянца у Вільню — , пахаваны28.04.1760 у касцёле Місіянераў Ўнебаўзяцця Панскага у Вільні .
* '''Брыгіта Радзівіл, гербу уласнага''',дама Гвяздзістага крыжа(Аўстрыйскага каралеўства) (14 IX 1756), уладальніца Івянецкага графства (7 IX 1759 — 16 XI 1773), уладальніца Ілскага графства (7 IX 1759 — 6 XI 1773), народжаная 27 Х 1727 — Здзесёле, памерла 16 ХІ 1773-у Вільні жыла 46 гадоў, пахавана 14 ХІІ 1773 — у крыпце касцёла oo. Міссіянераў  у Вільні, каля мужа і дзяцей. Княжна.
Брыгіта Салагуб(партрэт з фондаў мастацкага музея у Апарове, Польшча)
 
ПасляПасьля смерцісьмерці бацькі Антонія  сын узяў у спадчыну графства. ПасляПасьля смерцісьмерці Антонія спадчынніцайспадчыніцай стала яго удаваўдава, а пасляпасьля яе унук падскарбія, Ежы Салагуб.
 
'''Ежы Салагуб, г. Праўдзіц .''' Народжаны 16.V.1751. Памёр 7.ІІ.1777 у Вільні. Жыў 25 год. Стараста Езярыцкі (перад 15.ІІІ.1775 — 7.ІІ.1777), дэпутат Сейму Рэчы Паспалітай(26 .VII.1776 — 7.II.1777), кавалер расійскага ордэна св. Ганны(1776), уласнік Івянецкага графства (1773—1777)
 
   '''Марыяна Патоцкая, герб Пілава ,''' ''дачка ейшысткага старасты'' ''1754-1782.'' Жонка Ежы Салагуба(шлюб: [https://genealogia.plewako.pl/plewako?lang=pl;m=CAL;yg=1775;mg=2;dg=26;tg=1 ''26 II 1775''] '', Варшава, касцёл св. Крыжа,)'' ''(Бацькі: Ігнацый Патоцкі, герб Пілава чэснік каронны  і Юзэфа Сулкоўская, герб Суліма)''  (сведкі: Аўгустын Сулігоўскі, г. Пілава, Юзаф Салагуб, г. Праўдзіц, ''ваявода віцебскі'' ''1709-1781'' , Казімір Любамірскі, ''князь'' , x x)
* '''Дзеці Ежы Салагуба''' 
 
Радок 23 ⟶ 22:
 
* Ян Салагуб, г.. Праўдзіц , ''рассійскі генерал з 1747-?18''
*     Кацярына Салагуб, г. Праўдзіц ''/1748-/1769''
 
* Вінцэнта Салагуб . г. Праўдзіц ''ca 1754—1762..1766''
* Казімір Салагуб г. Праўдзіц''1757-1759'' 
 
ПасляПасьля сьмерці Ежы Салагуба смерці графства ўзяла уў спадчыну, яго ўдава Марыяна, пасляпасьля другога замужжа  Брухлова, жонка  Алаіза Фрэдэрыка Брухла, старасты варшаўскага.
 
ПасляПасьля яе заўчаснай смерці сьмерці уў 1782 годзе Івянец стаў спадчынай непаўналетняй праўнучкі падскарбія Салагуба, Юзэфы Салагуб. У 1783—1784 годегодзе адбываўся працэсспрацэс у Галоўным Трыбунале Літоўскім  у Вільні і працэсспрацэс эксдывізорскі уў Івянцы па урэгуляванніўрэгуляваньні запазычаннасцяў?запазычанасьцяў, зробленых яшчэ пры жыцціжыцьці Ежы Салагуба. Цытата: .(Эксдывізія — гэтаназва судовага абраду у праве Літоўскім, а потыім і польскім, калі крэдытрорам  з маёнтка даўжніка выдзялялася зямля даўжніка у натуры, даўгнамі абцяжараная. Падзел такі дапаўнялі суды эксдывізяністкія. І здаралася гэта нераз бо цэлыя панскія маёнткі ішлі у падзел паміж крэдыторамі) 
 
== Апісаньне ==
Апісанне  .
Паводле стану 1784 годагоду графсмтваграфства аб’ядноўвала наступныя вёскі і фальваркі:
 
У парафіі Івянецкай: Абрамаўшчына, Амбражэі, Баравікоўшчына, Часнакі, Дзякоўшчына, Грабоўшчына, Івянец, Каралеўшчына,Канаплічы Канаплічы, Казарэзы, Клепачы, Кіхіцкі, Мазулеўшчына, Мандроўшчына, Мядоўшчына,Мешкуці Мешкуці, Маскаклеўшчына,Пупкі Пупкі, Рудня, Рудзеўшчына, Станюшкі, Шыкуці, Таўканы, Ткачы, Васішкі, Войткаўшчына,Замасцяны Замасьцяны.
Паводле стану 1784 года графсмтва аб’ядноўвала наступныя вёскі і фальваркі:
 
У парафіі Камень: Адамкі , Пагарэлка, Сівіца (двор), Сівіца (вёска), Скіпароўцы, Вуглы.
У парафіі Івянецкай : Абрамаўшчына, Амбражэі, Баравікоўшчына ,
 
Часнакі, Дзякоўшчына, Грабоўшчына, Івянец, Каралеўшчына,Канаплічы ,Казарэзы,Клепачы, Кіхіцкі, Мазулеўшчына, Мандроўшчына,Мядоўшчына,Мешкуці , Маскаклеўшчына,Пупкі ,Рудня,Рудзеўшчына,Станюшкі,Шыкуці, Таўканы,Ткачы,Васішкі, Войткаўшчына,Замасцяны.
 
У парафіі Камень: Адамкі ,Пагарэлка, Сівіца(двор), Сівіца (вёска),Скіпароўцы, Вуглы.
 
Адначасова на тэрыторыі графства знаходзіліся маёнткі, належачыя рымскакаталіцкаму касцёлу: Юржышкі (належачыя прабошчу івянецкаму пры гасцінцы мінскім за тры мілі на паўднёвы усход), Курдуны, францішканскаму кляштару у Івянцы(вёска і карчма, на поўнач за вялікую мілю) , Пакуці францішканскаму кляштару ў Івянцы(фальварак, карчма, сажалка, 2 млыны, некалькі паселішч(хутароў) на поўдні Івянца.
Радок 83 ⟶ 79:
* Stanisław J. Plewako: [http://www.iwieniec.eu/herb_hrabstwa.htm Herb Hrabstwa Iwienieckiego]. iwieniec.eu. [dostęp 2013-07-18].
* [http://www.plewako.pl/towarzystwo/TRP-UT-02-11.pdf Uchwała Towarzystwa Rodu Plewako nr 2/2011 z dnia 26 września 2011 r. w sprawie ustanowienia herbu Hrabstwa Iwienieckiego i warunków jego używania] (dostęp 2013-07-18
* [[:pl:Zygmunt_Gloger|Zygmunt Gloger]]: [http://pl.wikisource.org/wiki/Encyklopedia_staropolska/Eksdywizja ''Encyklopedia staropolska ilustrowana'']. [[:pl:Warszawa|Warszawa]]: P. Laskauer i W.
 
{{Парады артыкулу|вікіфікаваць|артаграфія}}