Нямецкая імпэрыя: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д афармленьне
Радок 60:
 
== Урад ==
[[FileФайл:Karte Deutsches Reich, Verwaltungsgliederung 1900-01-01.png|thumbміні]]
Па канстытуцыі прэзыдэнцтва належала прускаму каралю, які карыстаўся тытулам нямецкага імпэратара. Права ўдзелу ў заканадаўчых пытаньнях імпэратар меў толькі ў якасьці прускага караля. Імпэратару належала права абвяшчэньня законаў; але так, як ён згодна канстытуцыі ня меў нават прытрымліваючага veto, дык гэтае права зьяўлялася простай фармальнасьцю. Імпэратар меў, аднак, шырокія паўнамоцтвы выдаваць свае распараджэньне. У выпадках, калі грамадзтву пагражае небясьпека ў ваенны ці мірны час, імпэратар меў паўнамоцтвы абвяшчаць любую частку імпэрыі (за выняткам [[Баварыя|Баварыі]]) у аблогавым становішчы.
 
Імпэратар меў права прызначаць ці звальняць усіх галоўных імпэрских службовых асобаў, пачынаючы з канцлера. Імпэрскі канцлер зьяўляўся галоўным органам выканаўчай улады і адразу адзінай асобаю, адказнаю перад саюзнаю радаю і [[райхстагРайхстаг (Нямецкая імпэрыя)|райхстагам]]ам за ўсе дзеяньні гэтай улады. Акрамя самога райхсканцлера, у Нямецкай імпэрыі не існавала ніякіх міністраў. Замест іх існавалі падначаленыя райхсканцлеру дзяржаўныя сакратары, якія старшынствавалі ў імпэрскіх ведамствах (ням. Reichsämter). Так зьявіліся Reichseisenbahnamt, Reichspostamt, Reichsjustizamt, Reichsschatzamt, кіраваньне Эльзасу-Лятарынгіі, зьнешне- і ўнутрыпалітычныя ведамствы, Reichsmarineamt і Reichskolonialamt.
 
== Заявы пра працягненьне існаваньня ==