Зянон Якуць: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
катэгорыя
 
Радок 4:
|партрэт =
|апісаньне =
|род дзейнасьці = [[Каталіцтва|Каталіцкікаталіцкі]] сьвятар
|дата нараджэньня = {{Нарадзіўся|22|1|1894}}
|месца нараджэньня = [[Скурцішкі]], [[Новааляксандраўскі павет]], [[Ковенская губэрня]], [[Расейская імпэрыя]]
|дата сьмерці = {{Памёр|3|1|1924|гадоў=29}}
|месца сьмерці = [[Шаркоўшчына]], [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польская Рэспубліка]]
}}
 
'''Якуць Зянон''' (1894—1924) — каталіцкі сьвятар заходняга абраду, рэлігійны і культурна-грамадзкі дзеяч, удзельнік беларускага хрысьціянскага руху 20 ст., душапастыр.
 
== Біяграфія ==
Нарадзіўся 22.01. студзеня 1894 у засьценку Скурцішкі Новааляксандраўскага павету [[Ковенская губэрня|Ковенскай губгубэрні]]. Паходзіў зь сялянскай сям’і: бацькі — Ян і Юзэфа (з дому Гасянцоў) Якуці. У 1909—1912 гг. вучыўся ў [[Відзы|Відзаўскай]] гарадзкой 4-кляснай навучальні, дзе скончыў поўны курс навучаньня. Пасьпяхова здаў экзамэн на званьне аптэкарскага вучня ў сьнежні 1912 г. і атрымаў пасьведчаньне зь Пецярбурскай навучальнай акругі. Вучыўся ў Віленскай духоўнай каталіцкай сэмінарыі. Прымаў удзел у дзейнасьці беларускага культурна-асьветнага гуртка студэнтаў-сэмінарыстаў. Пасьвячоны ў сьвятары ў 1919 г. Зь беларускім нацыянальна-рэлігійным рухам зьвязаны з часоў вучобы ў Вільні. У 1920—1924 гг. выконваў сьвятарскія абавязкі ў парафіі [[Шаркоўшчына]] Дзісенскага дэканата. Ад пачатку душапастырскай дзейнасьці сьвядома і пасьлядоўна праводзіў беларусізацыю рымска-каталіцкай царквы ў парафіях зь беларускім насельніцтвам. Зьвяртаўся да вернікаў з казаньнямі і праводзіў катэхізацыю дзяцей на беларускай мове. Памёр 03.01.1924 у Шаркоўшчыне. Пахаваны на мясцовых парафіяльных могілках.
 
Напрыканцы 1920-х гадоў, акрэсьліваючы месца і ролю З.Якуця ў беларускім хрысьціянскім руху 20 ст., адзін зь яго лідэраў, [[Адам Станкевіч]], напісаў: «Калі ўспамінаць далей аб кс. З.Якуцю як аб беларусу, дык трэба сказаць, што быў ён ідэальным прыкладам сваім калегам ксяндзам, як незвычайна прыгожа зыходзяцца з сабой між беларускага народу духоўная пастырскасьць і беларускасьць. Кс. З.Якуць быў тыповы ксёндз-беларус. Ён глыбока разумеў важнасьць беларускага адраджэньня, цаніў яго і прыкладаў да роднай справы ўсе свае сілы».
 
== Успамін ==
На сьмерць калегі [[Казімер Сваяк]] напісаў верш<ref name=knihazbor>{{Кніга|аўтар = [[Казімер Сваяк|Казімір Сваяк]]|загаловак = Выбраныя творы|арыгінал = |спасылка = http://kamunikat.org/index.php?q=halounaja.html&pub_start=10&pubid=23699|, |выданьне = |месца = Мн.|выдавецтва = |год = 2010|том = |старонкі = 115-116|старонак = 472|сэрыя = Беларускі кнігазбор|isbn = |наклад = }}</ref>:
: О, Браце мой у долі і нядолі!
: Паверыў я, што лёг ты ў магілу,
Радок 53 ⟶ 52:
== Крыніцы ==
{{Крыніцы}}
 
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Якуць, Зянон}}
[[Катэгорыя:Беларускія каталіцкія сьвятары]]