Беларуская міталёгія: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма апісаньня зьменаў |
Няма апісаньня зьменаў |
||
Радок 1:
{{Артаграфія}}
'''Белару́ская міталё́гія''' — комплекс вераваньняў насельніцтва [[Беларусь|Беларусі]]. Уключае
== Праблема крыніц ==
Радок 11:
== Стварэньне сьвету ў беларускай міталёгіі ==
Паганскі касмаганічны міт не захаваўся. Але шэраг валачобных песень, народных балад, паданьняў, апокрыфаў "народнай бібліі" утрымлівае рэшткі нехрысьціянскіх касмаганічных матываў. Але гэтыя матывы часта супярэчаць адзін аднаму, адзіная касмаганічная сыстэма з іх не выбудоўваецца.
* Разьбіваньне камня. У паданьні "Адкуль пайшлі беларусы" паведамляецца, што бог Пярун пачаў кідаць маланкі ў камень, што стаяў пасярод мёртвай вады. Ад камня адскочылі яскаркі, ад якіх нарадзіліся Зямля і ўсё жывое. У веснавых песьнях конь святога Юрая (пазьнейшы заменьнік бога Ярылы) разьбівае валун.
* Рассыпаньне пяску па марской паверхні. У паданьні "Пра паходжаньне Д'ябала і балот" Бог рассыпае марскі глей па акіянскай паверхні, глей цьвярдзее, і з яго ўтвараецца Зямля. Цікава, што аналягічным чынам ствараюць Зямлю балцкі бог Дыевас і сібірскі Нум. Гэты ж міт пераклікаецца і са зьвесткамі П.П. Дземідовіча аб тым, што Зямля, ва ўяўленьнях беларусаў, - тонкая скура на паверхні касьмічнага акіяну.
* Птушка губляе жалуд. У валачобнай песьні "два галубочкі" губляюць "два жалудочкі", з якіх растуць два дубы (магчыма, рэшта вобразу Сусьветнага дрэва), на дубах гараць свечкі (верагодна, зоркі), а вакол іх разьліваецца мора. У іншай валачобнай песьні сава губляе жалуд, і з яго вырастае дуб.
== Божышчы ==
|