Атон (гара): розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Dymitr (гутаркі | унёсак)
д Dymitr перанёс старонку Афон у Атон (гара): Грэцкае θ перадаецца праз т
Dymitr (гутаркі | унёсак)
д артаграфія
Радок 1:
{{coord|display=title|40|9|26|N|24|19|35|E|type:mountain_region:GR}}
{{Іншыя значэньні|АфонАтон (неадназначнасьць}}
[[Файл:Berg Athos.jpg|міні|справа]]
'''Гара АфонАтон''' (({{langмова-el|Όρος Άθως}}, {{langмова-el|Ἄθως}}) — назва [[гара|гары]] (вышыня 2033 м) і аднайменна1аднайменнага выспы (паўвострава) ў [[Македонія (Грэцыя)|Македоніі]] на поўначы Усходняй [[Грэцыя|Грэцыі]], таксама вядомага як «Сьвятая Гара» ({{langмова-el|Άγιον Όρος}}, «А́гіён Арос»).
 
У сыстэме адміністрацыйных раёнаў Грэцыі мае назву «'''Аўтаномная манаская дзяржава Сьвятой Гары'''​​» ({{langмова-el|Αυτόνομη Μοναστική Πολιτεία Αγίου Όρους|скарочана}}). Нягледзячы на афіцыйную назву, не зьяўляецца самастойнай дзяржавай. Гэта самакіраваная супольнасьць 20 праваслаўных манастыроў у непасрэднай царкоўнай юрысдыкцыі Канстантынопальскага Патрыярха (з [[1312]]). Зьяўляецца найбуйнейшым у сьвеце цэнтрам праваслаўнага манаства. Сувэрэнітэт Грэцыі над паўвостравам замацаваны Лазанскай дамовай [[1923]]; рэжым самакіраваннья грунтуецца на палажэньнях першага Статута Сьвятой гары Атон («Трагоса»), зацьверджанага Хрысавулам імпэратара Яна Цімісхія ў [[972]] годзе.
'''Гара Афон''' (({{lang-el|Όρος Άθως}}, {{lang-el|Ἄθως}}) — назва гары (вышыня 2033 м) і аднайменна1 выспы (паўвострава) ў [[Македонія (Грэцыя)|Македоніі]] на поўначы Усходняй [[Грэцыя|Грэцыі]], таксама вядомага як «Сьвятая Гара» ({{lang-el|Άγιον Όρος}}, «А́гіён Арос»).
 
У адрозьненьне ад астатняй часткі Канстантынопальскага Патрыярхату, на Атоне выкарыстоўваецца выключна [[юліянскі каляндар]], у тым ліку ў адміністрацыйных дакумэнтах. У [[2001]] годзе насельніцтва Атону складала 2262 чалавек. Для параўнаньня, у [[1903]] годзе насельніцтва гары Атон складала прыблізна 7432 чалавек, а ў [[1917]] годзе — каля 10500 чалавек. Для праваслаўных усяго сьвету — адно з галоўных сьвятых месцаў, шануецца як зямной Доля Багародзіцы. Аб’ект [[Сусьветная спадчына ЮНЭСКО|Сусьветнай спадчыны]] [[ЮНЭСКО]].
У сыстэме адміністрацыйных раёнаў Грэцыі мае назву «'''Аўтаномная манаская дзяржава Сьвятой Гары'''​​» ({{lang-el|Αυτόνομη Μοναστική Πολιτεία Αγίου Όρους}}). Нягледзячы на афіцыйную назву, не зьяўляецца самастойнай дзяржавай. Гэта самакіраваная супольнасьць 20 праваслаўных манастыроў у непасрэднай царкоўнай юрысдыкцыі Канстантынопальскага Патрыярха (з [[1312]]). Зьяўляецца найбуйнейшым у сьвеце цэнтрам праваслаўнага манаства.
 
Адным з самых вядомых звычаяў манаскай гары АфонАтон ёсьць забарона на ўезд [[жанчына]]м і жывёлам жаночага полу.
Сувэрэнітэт Грэцыі над паўвостравам замацаваны Лазанскай дамовай [[1923]]; рэжым самакіраваннья грунтуецца на палажэньнях першага Статута Сьвятой гары Афон («Трагоса»), зацьверджанага Хрысавулам Імператара Іаана Цімісхія ў 972 годзе.
 
== Вонкавыя спасылкі ==
У адрозненьне ад астатняй часткі Канстантынопальскага Патрыярхату, на Афоне выкарыстоўваецца выключна [[юліянскі каляндар]], у тым ліку ў адміністрацыйных дакумэнтах.
* [http://www.elpenor.org/athos/ Скарбы гары Атон]
 
У [[2001]] годзе насельніцтва Афона складала 2262 чалавек. Для параўнаньня, у [[1903]] годзе насельніцтва гары Афон складала прыблізна 7432 чалавек, а ў [[1917]] годзе — каля 10500 чалавек.
 
Для праваслаўных усяго сьвету — адно з галоўных сьвятых месцаў, шануецца як зямной Доля Багародзіцы. Аб’ект [[Сусьветная спадчына ЮНЭСКО|Сусьветнай спадчыны]] [[ЮНЭСКО]].
 
Адным з самых вядомых звычаяў манаскай гары Афон ёсьць забарона на ўезд [[жанчына]]м і жывёлам жаночага полу.
 
{{Сусьветная спадчына ў Грэцыі}}
Радок 21 ⟶ 17:
[[Катэгорыя:Горы Грэцыі]]
[[Катэгорыя:Паўастравы Грэцыі]]
[[Катэгорыя:АфонАтон| ]]
[[Катэгорыя:Аб’екты Сусьветнай спадчыны ў Грэцыі]]
[[Катэгорыя:Сьвяшчэнныя горы]]