Беларускае прадстаўніцтва: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Legobot (гутаркі | унёсак)
д Bot: Migrating 2 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q3920469 (translate me)
д артаграфія
Радок 1:
'''Беларускае прадстаўніцтва''' ({{Мова-de|Weißruthenische Vertrauensstelle}}) — беларускі [[Калябарацыя|калябаранцкі]] прадстаўнічы ворганорган у [[Трэці райх|IIIТрэцім райху]] падчас [[Другая сусьветная вайна|IIДругой сусьветнай вайны]].
 
Створанае напрыканцыў канцы 1939 року ў Бэрліне з мэтаю аказаньня дапамогі былым вайскоўцам [[Войска польскае|Войска Другой Рэчы Паспалітай]] беларускага паходжаньня, вызваленых зь нямецкіх лягероў і перакваліфікаваных у працаўнікоў.
 
Першым кіраўніком Прадстаўніцтва быў [[Фабіян Акінчыц]], пасьля яго хуткага звальненьня — [[Анатоль Шкуцька]]. Дзейнічала пры Міністэрстве ўнутраных справаў Райху. Колькасьць працаўнікоў бэрлінскага аддзелу ў пэўны момант дасягнула 10 асобаў. Паўсталі аддзелы таксама ў іншых местах (у т. л. у [[Гданьск]]у, [[Познань|Познані]], [[Лодзь|Лодзі]], [[Вена|Вене]], [[Мюнхэн]]е). Тым ня меней, дзейнасьць прадстаўніцтва не ахапіла ўсяго абшару [[генэрал-губэрнатарства]].
Радок 7:
У [[1940]] пры Беларускім прадстаўніцтве ўтвораны [[Беларускі камітэт самапомачы]]. [[19 чэрвеня]] [[1941]] року ў Бэрліне на нарадзе прадстаўнікоў Беларускага камітэту самапомачы і Беларускага прадстаўніцтва ўтвораны [[Беларускі нацыянальны цэнтар]].
 
Прадстаўніцтва зьдзяйсьняла, акрамя ўсяго, рэгістрацыю беларускіх працаўнікоў — былых ваеннапалонных на тэрыторыі Райху — і выдавала ім рэгістрацыйныя карткі, якія выконвалі функцыю пашпартоў. Выходзіў друкаваны орган — газэта «[[Раніца (Бэрлін)|Раніца]]». Пазьней асноўная ўвага надавалася матэрыяльнай і юрыдычнай дапамозе беларусам, а ззь сярэдзіны [[1944]] року — уцекачам зь [[Беларусь|Беларусі]]. У [[1943]] року на чале прадстаўніцтва стаў А. Букатка, застаўшыся ягоным кіраўніком да сканчэньня вайны.
 
== Глядзіце таксама ==
 
* [[Беларускі камітэт самапомачы]]
* [[Беларускі нацыянальны цэнтар]]