Францішак Карпінскі: розьніца паміж вэрсіямі

|Дата сьмерці = {{Памёр|16|9|1825|гадоў=83}}

|Подпіс гербу = гербГерб «[[Кораб (герб)|Кораб]]»

'''Франці́шак Карпі́нскі гербу «[[Кораб (герб)|Кораб]]»''' ({{Мова-pl|Franciszek Karpiński}}; [[4 кастрычніка]] [[1741]], в. [[Галаскоў]], цяпер у [[Каламыйскі раён|Каламыйскім раёне]] [[Івана-Франоўская вобласьць|Івана-Франкоўскай вобласьці]], [[Украіна]] — [[16 верасьня]] [[1825]], фальв. [[Хараўшчына]] каля [[Ваўкавыск]]а, цяпер у [[Сьвіслацкі раён|Сьвіслацкім раёне]] [[Гарадзенская вобласьць|Гарадзенскай вобласьці]] [[Беларусь|Беларусі]]) — [[Польшча|польскі]] паэт эпохі {{Артыкул у іншым разьдзеле|Асьветніцтва ў Польшчы|асьветніцтва|pl|Oświecenie w Polsce}}, адзін з пачынальнікаў польскага [[сэнтымэнталізм]]у.

Увосень 1812 року пад час адступленьня напалеонаўскіх воўскаў Красьнік быў зьнішчаны цалкам, а сам гаспадар абрабаваны да бялізны і зьбіты жаўнерамі. У 1813 г. ён пасяліўся ў [[Мурава (Берасьцейская вобласьць)|Мураве]], а ў [[1818]] або [[1819]] набыў у Вінцэнта Ажахоўскага, межавага ваўкавыскага судзьдзі, фальварак [[Хараўшчына]] каля [[Ваўкавыск]]у, дзе правёў рэшту жыцьця. Тут на практыцы ажыцьцявіў сюжэты сваіх п’ес-ідылій, працаваў разам зь сялянамі ў полі, адкрыў у Хараўшчыне школу для сялянскіх дзяцей, у якой сам настаўнічаў. Рэшткі парку, склеп, флігель і падмуркі сядзібнага дома Карпінскага захаваліся ў Хараўшчызьне да сёньняшняга дню.