Мікалай Бірыла: розьніца паміж вэрсіямі

Удзельнік [[Другая сусьветная вайна|ІІ-йДругой Усясьветнайсусьветнай вайны]] ў складзе [[партызанСавецкі (вайна)партызанскі рух у Беларусі|партызанскага]] атраду<ref>{{Спасылка|аўтар = | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі = | url = http://csl.bas-net.by/anews1.asp?id=8319| загаловак = Мікалай Васільевіч Бірыла| фармат = | назва праекту = | выдавец = [[Цэнтральная навуковая бібліятэка імя Якуба Коласа]]| дата = 10 студзеня 2012 | мова = | камэнтар = }}</ref>. Закончыў [[Менскі пэдагагічны інстытут]] (1947). З 1947 г. у Інстытуце мовы, літаратуры і мастацтва [[АН Беларусі]]. У 1956—1958 гг. прафэсар катэдры беларускай філялёгіі [[Варшаўскі ўнівэрсытэт|Варшаўскага ўнівэрсытэту]]. З 1959 г. у Інстытуце мовазнаўства АН Беларусі, з 1977 г. адначасова выконваючы абавязкі акадэміка-сакратара. У 1982—1992 гг. акадэмік-сакратар Аддзяленьня грамадзкіх навук АН Беларусі. Навуковыя працы ў галіне беларускай [[дыялекталёгія|дыялекталёгіі]], сучаснай беларускай літаратурнай мовы, [[анамастыка|анамастыкі]] і [[лексыкаграфія|лексыкаграфіі]]. Аўтар манаграфіяў «Беларуская антрапанімія» (т. 1—3, 1966—1982), «Націск назоўнікаў у сучаснай беларускай мове» (1986). Сааўтар прац «Дыялекталягічны атляс беларускай мовы» (1963) і «Лінгвістычная геаграфія і групоўка беларускіх гаворак» (1968—1969; Дзяржаўная прэмія СССР 1971), «Беларуская граматыка» (ч. 1—2, 1985—1986), «Лексічны атлас беларускай мовы» (т. 1, 1992) і інш. Прымаў удзел у падрыхтоўцы і рэдагаваньні слоўніка «Славянская анамастычная тэрміналёгія» (Скопле, 1983), «Слоўніка беларускай мовы» (1987).