Беларуская партыя сацыялістаў-фэдэралістаў: розьніца паміж вэрсіямі

| назва = Беларуская партыя сацыялістаў-фэдэралістаў

| назва (арыгінал) =

| лягатып =

| памер =

| лідэр =

| заснаваная = [[лета]] [[1918]]

| штаб-кватэра = [[Менск]] (1918)

| супрацоўніцтва = [[Беларуская партыя сацыялістаў-рэвалюцыянераў|БПСР]]

| ідэалёгія = [[сацыялізм]], [[фэдэралізм]]

| колькасьць = бл. 1000 чалавек (пач. [[1919]] году)

| дэвіз =

| сайт =

'''Беларуская партыя сацыялістаў-фэдэралістаў''', '''БПСФ''' — беларуская палітычная партыя, якая дзейнічала ў 1918 — сяр.сярэдзіне 1920-х гг.

Утварылася ўлетку 1918 г. на базе цэнтрысцкіх сілаў у [[БСГ]]. Кіроўны цэнтр БПСФ уключаў [[Язэп Варонка|Язэпа Варонку]], [[Аляксандар Цьвікевіч|А. Цьвікевіча]] (пасьля далучыўся да БПСР), [[Кастусь Езавітаў|Кастуся Езавітава]], Васіля Захарку (будучу старшыня [[Рада БНР|Рады БНР]]), [[Антон Аўсянік|Антона Аўсяніка]], [[Пётра КрычэўскіКрачэўскі|Пётру КрычэўскагаКрачэўскага]] і [[Ян Серада|Івана Сераду]].

Такім парадкам, БПСФ мела шырокі ўплыў у Радзе БНР. ЯенаяЕйная фракцыя мела таксама назоў «фракцыя былых міністраў», паколькі многія яеныя чальцы раней (вясна 1918) былі чальцамі першага [[Народны сакратарыят БНР|ўраду БНР]]. У складзе фракцыі быў і колішні [[Старшыні Рады БНР|старшыня Рады]] Серада (18.03- сакавіка — 14.05. траўня 1918).

Акурат таму 22.07. ліпеня 1918 Рада зацьвердзіла новы ўрад БНР на чале зь СерадойСерадом заміж праіснавалага некалькі тыдняў ураду [[Раман Скірмунт|Скірмунта]]. Новы кабінэт, займаючы цэнтрысцкія пазыцыі, безумоўна меў болей абсягу для манэўраў, але зрабіць анічога ня даў рады.

Увесну 1919 г. падтрымлівала некаторы час [[Юзаф Пілсудзкі|Пілсудзкага]], улетку ўсьлед за эсэрамі стала ў апазыцыю да польскіх уладаў. З гэтага часу БПСФ патрапіла пад моцны ўплыў больш шматлікай і арганізаванай БПСР. Асабліва добра гэта выявілася ў часе сэсіі Рады БНР (лістапад-сьнежань 1919), на якім эсэры і эсэфы (50 з 87 чальцоў Рады) выказлі недавер палянафільскаму ўраду і Прэзыдыюму Рады. Гэта пацягнула за сабой раскол у Радзе БНР: эсэфы ўвайшлі ў эсэраўскую Народную раду БНР. Пётра Крычэўскі быў абраны на старшыню Рады, эсэфы ўвайшлі ў Прэзыдыюм і [[Рада народных міністраў БНР|Раду народных міністраў]]. Зь цягам часу дзейнасьць партыі зусім заняпала, у [[1921]] г. яна была разгромлена ў [[БССР]]. Некаторы час яеныя групы дзейнічалі ў Заходняй Беларусі.

Выступала за канфіскацыю зямлі ў буйных землеўласьнікаў, стварэньне на гэтым грунце «беларускага нацыянальнага зямельнага фонду», узрост прамысловай вытворчасьці і паступовую перадачу яе ў рукі народанароду. Партыя, працягваючы лінію БСГ, выступала за ўтварэньне ў пэрспэктыве сусьветнай фэдэрацыі народаў, дзе Беларусь мусіла стацца адной са складовых адзінак.