Аляксандар Лебедзь: розьніца паміж вэрсіямі

|імя = Аляксандар ЛебедзеўЛебедзь

|арыгінал_імя = {{мова-ru|Александр ЛебедевЛебедь||скарочана}}

'''Алякса́ндар Іва́навіч Ле́бедзь''' (20 красавіка 1950; [[Новачаркаск]], [[Растоўская вобласьць|Растоўская вобл.]], цяпер [[Паўднёвая фэдэральная акруга]], Расея — 28 красавіка 2002; Ермакоўскі раён, Краснаярскі край, цяпер [[Сыбірская фэдэральная акруга]]) — расейскі дзяржаўны, вайсковы й грамадзкі дзяяч.

У [[1969]] годзе паступіў Разанскае вышэйшае паветрана-дэсантнае вучылішча, якое закончыў у 1973 годзе. У 1973 годзе стаў сябрам [[КПСС]] (быў ім да 1991 году). З 1981 па 1982 годы ваяваўпрымаў удзел у [[АўганістанАфганская вайна (1979—1989)|баявых дзеяньнях у Аўганістане]]е. У 1982 годзе паступіў у Вайсковую акадэмію імя М. В. Фрунзэ, якую закончыў ў 1985 годзе. З 1985 году загадваў палком у М. Разань. Зь верасьня 1985 году па сьнежань 1986 году загадваезагадваў палком у [[Кастрама|Кастраме]]. Са сьнежня 1986 году па сакавік 1988 году служыў начальнікам Дывізіі ў м. [[Пскоў]]. Яго пакдначаленыяпадначаленыя ўдзельнічалі ў разгоне антысавецкіх выступленьняў у Тбілісі (красавік 1989 году), [[Чорны студзень|Баку]] (студзень 1990 году).

[[Файл:Lebed1.jpg|миниміні|245px|left|Лебедзь у Тыраспалі, 1992 год.]]

У канцы жніўня 1991 году прыехаў у [[Малдова|Малдову]], каб весьці перамовы з урадам Малдовы аб перападпарадкаваньні 300-га палка паветрана-дэсантнага палка мясцовым уладам. Гэтым палком загадваў брат А. І. Лебедзя — Аляксей Іванавіч Лебедзь. З 23 ліпеня 1992 году А. І. Лебедзь узначаліў 14-ую армію Расеі, якая знаходзілася ў Малдове ў [[Прыднястроўе|Прыднястроўі]]. Ён пачаў выкарыстоўваць сваю армію для вайны з Малдовай. Вакол яго арміі пачалі скапляцца колішнія камуністы й праціўнікі збліжэньня Малдовы з [[Румынія]]й і [[Эўропа]]й. Пачалася вайна. Вынікам яе сталася стварэньне Прыднястроўскай Малдоўскай Рэспублікі. А. І. Лебедзь быў выбраным туды дэпутатам у Вярхоўны савет. Летам 1995 году з-за канфлікту зь міністрам абароны Расеі П. С. Грачовым напісаў заяву аб адстаўцы.

Пасьля адстаўкі Лебедзь стаў сябрам нацыяналістычае расейскае партыі Сабор расейскіх грамадаў. Быў выбраны ў яе кіруючы ўрад — Народны савет. 17 сьнеженя 1995 году быў выбраны дэпутатам у [[Дзяржаўная Дума Фэдэральнага Сходу Расейскай Фэдэрацыі|Дзяржаўную Думу Расеі]]. 11 студзеня 1996 году быў выбраны на зьезьдзе Сабору расейскіх грамад кандыдатам у прэзыдэнты Расеі. 16 чэрвеня 1996 году набраў 14,7% галасоў, што дало яму трэцяе месца на выбарах пасьля Б. Ельцына й камуніста Г. Зюганава. А. В. Лебедзь падтрымаў Б. Ельцына, што дало магчымасьць яму перамагчы ў выбарах. За гэта А. В. Лебедзь 18 чэрвеня 1996 году стаў сакратаром Савету бясьпекі Расеі.

[[Файл:Vladimir Putin 22 March 2002-13.jpg|миниміні|250px|Галава Краснаярскага края А. І. Лебедзь і Прэзыдэнт Расеі Ул. Пуцін, 2002 год.]]

З [[17 траўня]] [[1998]] году па [[28 красавіка]] 2002 году — губэрнатар [[Краснаярскі край|Краснаярскага краю]] Расейскай Фэдэрацыі.