Тарас Шаўчэнка: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д артаграфія, вікіфікацыя using AWB |
Ушанаваньне памяці, гэта ўжно не накід артыкула |
||
Радок 1:
{{Цёзкі|Шаўчэнка}}
{{Пісьменьнік
|Імя = Тарас Шаўчэнка
Радок 32 ⟶ 33:
}}
[[Файл:D002.JPG|міні|Тарас Шаўчэнка на купюры наміналам 100 украінскіх грыўняў]]
[[Файл:50 PMR 2000 ruble obverse.jpg|міні
'''Тара́с Шаўчэ́нка''' (стар. ст. [[9 сакавіка]] [[1814]] — [[10 сакавіка]] [[1861]]) — выбітны ўкраінскі мастак, літаратар.
Радок 41 ⟶ 42:
== Творчасьць ==
[[Файл:Shevchenko Taras.jpg|міні
Пісаць пачаў каля 1836-37. Выдаў зборнік «Кабзар» (1840). Творы Тараса Шаўчэнкі прасякнутыя любоўю да радзімы, напісаныя народнай мовай, вызначаюцца блізкасьцю да фальклёру, разнастайнасьцю рытмаў, мэлядычнасьцю. У раньняй творчасьці (вершы, баляды, паэмы «Кацярына», 1838, «[[Гайдамакі]]», 1841; драма «[[Назар Стадоля]]», 1843) спалучэньне [[рамантызм]]у з рэалістычнымі тэндэнцыямі. У паэме «Наймічка» (1845) стварыў яркі драматычны вобраз жанчыны-[[маці]]. У паэмах «Сон» (1844), «Каўказ», «Ератык» (абедзьве 1845), «Нэафіты» (1857), цыклах «У каземаце» (1847), «Цары» (1848), паэзіі пэрыяду ссылкі, аповесьцях «Княгіня» (1853) і «Музыка» (1855) рэвалюцыйныя і антыпрыгоньніцкія матывы. Аўтар паэмаў «Сьляпая» (1842), «Князёўна» (1847), «Марына» (1848), «Юродзівы» (1857), «Марыя» (1859), баляды «Сурочаная» (1837), [[трыпціх]]а «Доля», «Муза», «Слава» (1858), аповесьцяў «Варнак» (1845), «Няшчасны», «Капітанша», «Блізьняты» (усе 1855), «Мастак» (1856), «Прагулка з задавальненьнем і не без маралі» (1856-58). Многія вершы сталі народнымі песьнямі.
Радок 82 ⟶ 83:
</td>
</div></td></tr></table>
== Ушанаваньне памяці ==
Імем Тараса Шаўчэнкі назван шэраг геаграфічных аб'ектаў (населеных пунктаў, вуліцаў), навучальных устаноў і іншых арганізацый Украіны.
Імя Тараса Шаўчэнкі таксама маюць вышэйшыя навучальныя ўстановы — [[Кіеўскі нацыянальны ўнівэрсытэт імя Тараса Шаўчэнкі|Кіеўскі]] і Луганскі нацыянальныя ўнівэрсытэты, Чарнігаўскі педагагічны ўнівэрсытэт, Крамянецкі абласны гуманітарна-педагагічны інстытут і галоўны ўнівэрсытэт [[Прыднястроўе|Прыднястроўя]]; тэатры — Нацыянальная опэра Ўкраіны, Тэрнопальскі, Валынскі й Харкаўскі драматычныя тэатры, Днепрапятроўскі ўкраінскі музычны драматычны тэатар, Крыварожскі тэатар драмы і музычнай камэдыі, Чаркаскі і Чарнігаўскі музычна-драматычныя тэатры, а таксама шматлікія кінатэатры, пік Шаўчэнкі, горад Форт-Шаўчэнка, з 1964 па 1991 гады горад Актаў называўся Шаўчэнка.
Помнікі Тарасу Шаўчэнку ўсталяваныя ва ўсіх абласных цэнтрах Украіны, многіх гарадах і вёсках краіны, а таксама ў шматлікіх сталіцах і гарадах за мяжой. Увогуле, ва Ўкраіне і сьвеце больш за 1000 помнікаў паэту. Гэта найбольшая колькасьць манумэнтаў, ўсталяваных адной асобе, калі не ўлічваць правадыроў таталітарнага рэжыму і невядомых жаўнераў. Адным з лепшых лічыцца помнік у Харкаве, вялікія помнікі Кабзару усталяваныя таксама ў [[Помнік Тарасу Шаўчэнку (Кіеў)|Кіеве]], [[Днепрапятроўск]]у, [[Данецк]]у, [[Львоў|Львове]] і іншых гарадах. У Беларусі помнікі Тарасу Шаўчэнку ўсталяваныя ў Беларусі [[Берасьце|Берасьці]], [[Гомель|Гомелі]], [[Помнік Тарасу Шаўчэнку (Менск)|Менску]], [[Магілёў|Магілёве]], [[Слуцак|Слуцку]].
Вуліцы імя Тараса Шаўчэнкі існуюць амаль у кожным населеным пункце Ўкраіны. У Беларусі вуліцы Тараса Шаўчэнкі ёсьць у [[Баранавічы|Баранавічах]], [[Берасьце|Берасьці]], [[Бабруйск]]у, [[Браслаў|Браславе]], [[Ворша|Воршы]], [[Гомель|Гомелі]], [[Гародня|Гародні]], [[Ліда|Лідзе]], [[Пружаны|Пружанах]], [[Столін]]е, у Берасьці і [[Менск]]у ёсць бульвар Тараса Шаўчэнкі.
== Вонкавыя спасылкі ==
| |||