Баўгарская мова: розьніца паміж вэрсіямі

Арэал баўгарскае мовы займае амаль усю тэрыторыю Баўгарыі, некаторыя памежныя раёны [[Грэцыя|Грэцыі]] й [[Турэччына|Турэччыны]], а таксама некаторыя месцы гістарычнай баўгарскай дыяспары ў такіх краінах як, напрыклад, [[Украіна]], [[Малдова]] і [[Румынія]]. Баўгары Румыніі маюць размаўляюць на ўласных дыялектах (якія паходзяць з рэгіёну іх расьсяленьня з Баўгарыі), на якіх заснаваная ўласная літаратурная [[мікрамова]] — [[банацка-баўгарская мовамікрамова|банацкая]]. У рэгіёнах Грэцыі ля баўгарска-македонскага памежжа, а таксама на паўднёвым захадзе Баўгарыі распаўсюджаныя пераходныя македонска-баўгарскія гаворкі, якія могуць клясыфікавацца як дыялекты македонскай або баўгарскай моваў. Ля межаў Македоніі, Сэрбіі й Македоніі распаўсюджаныя тарлацкія дыялекты — дыялекты, якія некаторымі рысамі збліжаюцца з баўгарскай мовай. Апрача таго, у Сэрбіі пражываюць уласна носьбіты баўгарскай мовы (пры мяжы з Баўгарыяй).

Асноўнае адрозьненьне ад паўднёваславянскіх моваў (і славянскіх наогул) — некаторая ступень [[сынтэтычная мова|сынтэтычнасьці]] (напрыклад, постпазыцыйны [[артыкль]]), якіяякая, зрэшты, ёсьць і ў македонскай мове.

[[Літаратурная мова]] — на аснове цэнтральных дыялектаў Баўгарыі. Пісьмовасьць на [[кірыліца|кірылічнай аснове]], якая сваім складам падобная на [[расейская мова|расейскі альфабэт]] (за выняткам некалькіх літараў, адсутных у баўгарскай). Гукавыя значэннізначэньні некаторых зь іх адрозьніваюцца: напрыклад, ''ъ'' пазначае асаблівы рэдукаваны гук ([ɤ]), ''щ'' — [ʃt].