Асаднік: розьніца паміж вэрсіямі

«Асадніцтва» пачалося на аснове закону са сьнежня [[1920 год]]у пра надзяленьне зямлёю жаўнераў, якія асабліва вызначыліся ў вайне супраць бальшавікоў. Асаднікаў надзялялі участкамі зямлі па некалькі дзесяткаў гэктараўгектараў і пасялялі пераважна ўздоўж савецка-польскай мяжы. Асаднікі мелі зброю і аб’ядноўваліся ў «[[Саюз былых абаронцаў усходніх ускраін]]», выконвалі паліцэйскія, адміністрацыйныя і антыдэвэрсійныяантыдывэрсійныя функцыі. Усяго, у Заходняй Беларусі было каля 9-ці тысяч гаспадарак асаднікаў. Мэта гэтай акцыі — зьмяніць этнічны склад насельніцтва у памежных раёнах, палянізаваць мясцовых беларусаў, адгарадзіцца ад Савецкага Саюзу надзейнай сьцяной карэнных палякаў.

У сярэдзіне 1920-х маенткімаёнткі асабнікаўасаднікаў паліліся беларускімі сялянамі.