Друман: розьніца паміж вэрсіямі

▲Шатляндзкі клян, гэрбу Holly (Сьвяты) й дэвізу Vitutem coronat honos (Гонар важнейшы за жыцьцё), які валодаў землямі ў Пэртшыры(Шатляндыя). Імя значыць “Чалавек з Дрымэну (Drymen)”, земляў, што ляжаць на захад ад Стырлінгу. Назва “Дрымэн” у сваю чаргу, хутчэй за ўсё, паходзіць з гэльскага слову “dromainn” – высакагор’е, пагорак. Менавіта сюда ў 1067 згодна зь легендай прыйшоў вугорскі ваявода з роду Арпадаў, які суправаджаў агнгельскага караля Эдгара Атэлінга й ягоных дзьвюх сёстраў, калі яны ўцякалі ад Вільгельма Заваёўніка. У 1225 узгадваецца нашчадак гэтага ваяводы Малькальм Маленькі (Beg), які быў сэнэшалем(шамбалянам) Ленаксу (Lennox) і ўзяў прозьвішча of Drymen. З гэтага часу галава кляну вядомы як An Drumanach Mór, што значыць Вялікі чалавек з Дрымэну. З Дрымэнам таксама зьвязаныя Бухананы (Buchanans) і Моры (Mores). Сын таго Малькальма Малькальм Друман пакляўся ў вернасьці ангельскаму каралю Эдварду І, што аднак не перашкодзіла яму прыняць удзел у войнах за незалежнасьць і быць двойчы паланеным ангельцамі. Трэці Малькальм Друман вызначыўся прапановай стварыць аддзелы, узброеныя палямі з жалезнамі заканчэньнямі, каб раніць коняў, перад бітвай пры Банакбэрне. Іхны эхвэкт на ангельскую кабалерыю спрычыніўся да магчымасьці перамогі ў бітве, а дзьве палі сталіся сымболем вайсковых здольнасьцяў роду. За тую бітву Робэрт Брус узнагародзіў Друманаў землямі ў Пэртшыры. Сярэднявечны Стобгал стаў належыць іхнай сям’і ў 1345, калі Джон Друман ажаніўся зь ейнай уладаркай Мэры дэ Манфішэ(de Montfichet). Іхная дачка Анабэля сталася каралевай Шатляндыі, выйшаўшы замуж за Робэрта ІІІ. Джон, 5-ты ўладар Каргайлу й Стобгалу, стаўся першым лёрдам Друманам у 1487. Адзін год са свайго жыцьця ён правёў у замку Блекнэс, пасьля свайго нападу на лёрда Ляяна (Lyon), кіраўніка арміі (King of Arms). Якаў IV намагаўся ажаніцца з дачкой Джона Маргарэт, аднак у 1502 яна й дзьве ейныя сястры памерлі пры нявысьветленых абставінах, магчыма былі атручаныя, і кароль мусіў ажаніцца з Маргарытай Цюдор. За падтрымку Сьцюартаў у паўстаньнях 1715 і 1745 Друмоны двойчы пазбаўляліся сваіх тытулыў і маёмасьці, пакуль у 1853 Парлямэнт ня зацьвердзіў за Джорджам Друмонам, які таксама зьяўляўся баронам Францыі, тытул графа Пэрту(Perth) і іншыя былыя тытулы роду.