Касьцёл Сьвятога Войцеха і кляштар бэнэдыктынак (Менск): розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Lš-k. (гутаркі | унёсак)
Lš-k. (гутаркі | унёсак)
д Typo fixing using AWB
Радок 1:
[[Файл:Miensk,_Zboravaja Zboravaja._Менск Менск,_Зборавая_ Зборавая (1871).jpg|міні|250пкс|Касьцёл Сьв. Войцеха (здымак [[1870]] року)]]
 
'''Касьцёл Сьвятога Войцеха і кляштар бэнэдыктынак''' — [[Рымска-Каталіцкі Касьцёл на Беларусі|рымска-каталіцкі]] кляштарны комплекс у [[Менск]]у. Дзейнічаў з 1-й пал. [[17 стагодзьдзе|XVII ст]] да [[1870-я|1870-х]] рокаў. Займаў пляц на [[Высокі Рынак|Высокім Рынку]] на [[Вуліца Зборавая (Менск)|Зборавай вуліцы]] (раён [[Кінатэатар Перамога (Менск)|кінатэатра «Перамога»]]).
Радок 16:
У [[Крывавы патоп|вайну з Масковіяй 1654—1667 рокаў]] усходнія захопнікі спалілі ўсе драўляныя кляштарныя пабудовы, значна пашкодзілі і разрабавалі мураваную сьвятыню. Кляштар адбудавалі ў [[1670-я]] рокі, касьцёл асьвяціў біскуп Мікола Слупскі.
 
У [[1682]] року увесьўвесь комплекс рэканструявалі, апроч таго ўзьвялі новы мураваны кляштарны корпус. У [[1780-я]] рокі комплекс кляштару зноў рэканструявалі паводле праекту архітэктара Т. Раманоўскага ў стылі сталага барока, але будаўніцтва вежаў-званіцаў завершылася толькі ў [[1803]] року.
 
Станам на кан. [[XVIII стагодзьдзе|XVIII]] — пач. [[XIX стагодзьдзе|XIX]] стст. у валоданьні кляштару знаходзіліся 3 фальваркі, 8 вёсак, 3 карчмы, млын і каля 93 валок зямлі. У [[1799]] року ў ім жылі 22 манашкі. Пры кляштары дзейнічала школа, у якой паводле [[Ян Ходзька|Яна Ходзькі]], вучылася 18 дзяўчат (толькі 6 зь іх плацілі на навучаньне<ref name="evkl"/>).
Радок 28:
 
=== Касьцёл ===
Пасьля рэканструкцыі [[1780]]—[[1803]] рокаў касьцёл уяўляў сабой прастакутны ў планепляне 1-[[нэф]]авы аб’ём з 5-граннай [[апсіда]]й, памерамі 70 на 20 локцяў (каля 46×13 м). Сьвятыня мела 2-схільны чарапічны дах, больш нізкі над [[прэзьбітэрыюм|прэзьбітэрыюмам]]ам. Галоўны [[фасад]], зьвернуты да вуліцы, завяршаўся [[франтон]]ам крывалінейнага абрысу. Яго флянкавалі 2 высокія 3-ярусныя вежы з купальнымі завяршэньнямі. Фасад быў насычаны вытанчанай архітэктурнай плястыкай: тонкапрафіляваны раскрапаваны [[карніз]]ны пас падзяляў яго на два ярусы, а [[пілястра|пілястры]] — на тры часткі, аконныя праёмы мелі мяккую лучковую абмалёўку.<ref name="kul">Касцёл і кляштар бенедыкцінак // {{Літаратура/Каталіцкія храмы на Беларусі (2001)|к}} С. 188</ref>
 
Інтэр’ер пад цыліндрычнымі скляпеньнямі ўпрыгожвалі пяць 2-ярусных алтароў: галоўны алтар Сьв. Войцеха, алтары Тадэвуша Апостала, Сьвятой Сям’і, сьвятых патрыярхаў Бэнэдыкта і СхаластыкіСхалястыкі, Беззаганага Пачацьця Панны Марыі. У галоўным драўляным алтары быў абраз Маці Божай зь Дзіцяткам, напісаны на палатне, у срэбнай з пазалотай і рубінамі шаце. У 2-м ярусе быў абраз Сьв. Войцеха, увенчвала кампазыцыю разьбянае Ўкрыжаваньне. Падлогу ў прэзьбітэрыі касьцёла пакрывалі пліткі чорнага мармуру, у санктуарыі яна была цаглянаю. [[Закрыстыя]] мелася адна, на [[хоры|хорах]] стаялі арганы на 10 галасоў. Побач з хорамі каля бакавой сьцяны была адмысловая галерэя, дзе падчас сьвятаў выступалі музыкі.<ref>[[Уладзімер Дзянісаў|У. М. Дзянісаў]]. Кляштар бенедыкцінак // {{Літаратура/Памяць/Менск|1к}} С. 313</ref>
 
[[Файл:Catholic Church of St. Adalbert (Orthodox Church), Miensk.jpg|міні|250пкс|Касьцёл (леваруч) пасьля перабудовы пад праваслаўную царкву]]