Француская рэвалюцыя: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д r2.7.3) (робат зьмяніў bar:Französische Revolution на bar:Franzesische Revolution
афармленьне, выпраўленьне спасылак
Радок 1:
'''Француская рэвалюцыя''' (1789—1799) гадоў — найбуйнейшая трасфармацыя сацыяльнай і палітычнай сыстэмаў [[Францыя|Францыі]], якая адбылася напрыканцы [[18 стагодзьдзе|XVIII ст.]] Пачалася са скліканьня [[Генэральныя Штаты|Генэральных Штатаў]], [[узяцьце Бастыліі|узяцьця Бастыліі]] і скончылася дзяржаўным пераваротам [[Напалеон Банапарт|Напалеона Банапарта]] [[каляндарФранцускі французскайрэспубліканскі рэвалюцыікаляндар|18 брумера]] (9—10 лістапада).
 
Рэвалюцыя была ключавым момантам [[гісторыя Францыі|францускай гісторыі]] і паклала канец «[[стары парадак|Старому Парадку]]», распачаўшы пераход да канстытуцыйнай манархіі, а потым і да першай Рэспублікі. Рэвалюцыя паклала канец неабмежаванаму каралеўскаму [[абсалютызм]]у і [[de jure|дэ-юрэ]] абвясьціла ўсіх грамадзянаў роўнымі перад законам. Рэвалюцыя ўсталявала сувэрэнітэт [[нацыя|нацыі]], якая самастойна абірае сваіх кіраўнікоў.
Радок 64:
 
===== Парыж зноў сталіца =====
У верасьні [[1789]] году Асамблея падпісала першыя артыкулы будучай канстытуцыі, якая значна абмяжоўвала ўладу караля. Цяжкасьці з правізіяй, а таксама адмова [[Людовік XVI|Людовіка XVI]] ануляваць свае дэкрэты і нежаданьне падпісваць [[Дэклярацыя правоў чалавека і грамадзяніна|Дэклярацыю правоў чалавека і грамадзяніна]] прывялі да нездаволенасьці народу [[Парыж]]ау і ягонаму хваляваньню [[5 кастрычніка|5]] і [[6 кастрычніка]] [[1789]] году. Марш жанчынаў прымусіў каралеўскую сям’ю вярнуцца ў [[Парыж]], пакінуўшы сымбаль абсалютызму ў [[ВэрсальВэрсальскі палац|Вэрсалі]]. Два асабістыхасабістыя вартаўнікавартаўнікі караля былі забіты і іхныя галовы былі прычэплены да пікаў. З гэтага моманту, кароль і [[Нацыянальная Асамблея]] знаходзяцца ў Парыжы пад наглядам жыхароў і пагрозай новага паўстаньня.
 
Каралеўская ўлада вельмі паслабела. нягледзячыНягледзячы на тое, што Францыя і заставалася манархіяй, [[заканадаўчая ўлада]] перайшла да асамблеі. Асамблея стварала камісіі, каб кантраляваць адміністрацыю, міністраў і ўсё менш і менш турбавалася пра караля. Але кароль захаваў [[выканаўчая ўлада|выканаўчаю ўладу]]. Законы і дэкрэты ня былі дзейнымі пакуль кароль іх не падпісваў.
 
=== Правал канстытуцыйнай манархіі ===