Вікіпэдыя

Лежневічы: розьніца паміж вэрсіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
← Папярэдняя зьменаНаступная зьмена →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
дапаўненьне
Радок 14:
| Плошча =
| Вышыня = 140 м
| Колькасьць насельніцтва = 332
| Год падліку насельніцтва = 1999
| Шчыльнасьць насельніцтва =
| Колькасьць двароў = 140
| Тэлефонны код = +375 1595
| Паштовы індэкс = 231339
Радок 38:
}}
 
'''Лежневічы''' — [[вёска]] ў [[Іўеўскі раён|Іўеўскім раёне]] [[Гарадзенская вобласьць|Гарадзенскай вобласьці]]. Лежневічы ўваходзяць у склад [[Лелюкінскі сельсавет|Лелюкінскага сельсавету]]. Ёсць сярэдняя школа, клуб, бібліятэка, фельчарска-акушэрскі пункт, лясніцтва, магазiн, пошта, дом быту. Праз вёску з 1969 года праходзiць аўтатраса «Мінск-Гародня»<ref>[http://www.gazetaby.com/index_o.php?&sn_nid=46827&sn_cat=33] аварыя на трасе каля Лежневiч</ref>. Могiлкi знаходзяцца амаль у центры вёскi. На могiлках ёсць надмагіллі канцу 19-га стагоддзя.
 
== Гісторыя ==
Час заснаванне вёскi Лежневічы невядомы. У сярэдзіне XVII ст. сяло ў Дудскім старостве Ашмянскага павета Віленскага ваяводства. У 1665 г. уласнасць Гарбачэўскага, стольніка рэчыцкага, затым Валовіча, Замойскіх, Пацаў і інш. уладальнікаў. У 1789 г. належала Зяньковічам, 15 аселых гаспадарак, каля 6 валок зямлі. У сярэдзіне XIX — пачатку XX ст. вёска ў Лугамавіцкай воласці Ашмянскага павета Віленскай губерні. У 1861 г. 61 рэвізская душа, у складзе маёнтка Лугамавічы памешчыцы Мілеўскай.
Час заснаванне вёскi Лежневічы невядомы. Калi ў вёсцы ў 1960-х праводзiлi электрычнае святло, то пры капаннi находзiлi манеты 19-го стагоддзя расейскiя i [[Злоты|польскiя грошы]]. Праз вёску праходзiў руска-нямецкі фронт у першай сусветнай вайне (1914-17). Да цяперашняга часу недалека ад вёскi засталiся траншэі і акопы. У 1921 — 1939 гг. вёска ў Лугамавіцкай гміне Валожынскага павета Навагрудскага ваяводства Польшчы. У 1921 г. 56 двароў, 265 жыхароў. Падчас знаходжаньня пад Польшчай децi з вёскi навучалiся ў польскай школе пры касцёле. Калi ў 1939-м прышлi саветы, то праз вёску адступалі войскі Арміі Польскай. Шмат зброi было выкiнута з моста праз раку каля Лежневiч. 3 12.10.1940 г. вёска (89 двароў, 389 жыхароў) у Лаздунскім сельсавеце, з 16.7.1954 г. цэнтр Лежневіцкага сельсавета Юрацішкаўскага, з 20.1.1960 г. [[Іўеўскі раён|Іўеўскага]] раёнаў. Дзейнічаў смалакурны завод.
У другой сусветнай вайне ў партызанах афiцыйна быў толькi адзiн жыхар вёскi. Але шмат хто ўдзельнiчаў у партызанскiх атрадах Арміі Краёвай. Дарэчы адна хата ў весцы спалена мянавiта партызанамi. На франтах Вялікай Айчыннай вайны змагаліся 16 жыхароў, трое з іх загінулі.
Апасля вайны савецкай урадзе было адкрытае супраціўленне жыхароў, якія пайшлі ва ўзброеныя атрады Арміі Краёвай. Частка жыхароў была асуджжана на вялiкiя прысуды. Адзiн з iх Францiшак Буяк, асуджаны быў у 1950-м на 25 гадоў. Калектывізацыя ў пасляваенныя гады была праведзена каля 1952 года. У Лежневiчах калгас назвалi «17 верасня»<ref>[http://leznevichy.land.ru/]Лежневічы, гiсторыя</ref>.
<center><gallery caption="Старыя фатаздымкi" widths=150 heights=150>
File:Franc Bujak.jpg|Здымак з няволi, Францiшак Буяк[[1954 год]]
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/wiki/Лежневічы»