Вугорская мова: розьніца паміж вэрсіямі

|Клясыфікацыя = [[Уральскія мовы]]<br />&nbsp;[[Фіна-вугорскія мовы]]<br />&nbsp;&nbsp;[[Вугорскія мовы]]

'''Вуго́рская мо́ва''' належыць да [[фіна-вугорскія мовы|фіна-вугорскай групы моваў]], у якой яна разам з [[мансійская мова|мансійскай]] і [[хантыйская мова|хантыйскай]] мовамі складае [[вугорскія мовы|вугорскую групу]]. У Эўропе роднаснымі мовамі зьяўляюцца [[фінская мова|фінская]] і [[эстонская мова|эстонская]], аднак носьбіты гэтых моваў разумець вугорцаў ня ў стане (да канца XIX стагодзьдзя сам факт прыналежнасьці вугорскай мовы да фіна-вугорскіх лічыўся сумнеўным). Зь іншага боку, большая колькасьць агульных каранёў выяўляецца ў мовах народаў [[комі-зыране|комі]] і [[марыйцы|мары]], якія пражываюць на тэрыторыі Расеі.

Вугорская мова мае мінімальную колькасьць запазычаных і інтэрнацыянальных словаў, валодае ўнікальнай сыстэмай галосных. Акрамя [[Вугоршчына|Вугоршчыны]], шырока распаўсюджаная ў [[Закарпацкая вобласьць|Закарпацкай вобласьці]] [[Украіна|Ўкраіны]], а таксама ў месцах кампактнага пражыванняпражываньня вугорскай нацыянальнай меншасціменшасьці ў [[Сэрбія|Сэрбіі]], [[Румынія|Румыніі]], [[Славаччына|Славаччыне]].

У вугорскай мове асобны [[назоўнік]] можа выступаць у ролі [[выказьнік]]а, напр.: '''Apám tanító''' = (''Бацька — настаўнік''). У цяперашнім часе ў адзіночным і множным ліку 3-й асобы (напрыклад '''Pista tanuló''' = ''Сцяпан — вучань''), адпадае зьвязка '''van''' = «''ёсцьёсьць''» — гэтаксама, як і ў беларускай мове. Што датычыць парадку словаў, вугорская мова належыць да моваў «SOV» (дзейнік-прадмет-выказьнік).

У мове 14 галосных гукаў. Квантытатыўная яны падзяляюцца на кароткія: ''a, o, u, i, e, ö, ü''; і доўгія: ''á, ó, ú, í, é, ő, ű''. Паводле месца ўтварэньня падзяляюцца на галосныя пярэдняга раду: i, e, ö, ü, í, é, ő, ű; і задняга раду: a, o, u, á, ó, ú.