Пэтэр Плянцыюс: розьніца паміж вэрсіямі

У 1595 годзе ён папрасіў [[Пітэр Дырксон Кейсэр|Пітэра Дырксона Кейсэра]], галоўнага лёцмана карабля «Hollandia», занатаваць свае назіраньні, каб запоўніць белыя плямы на небе побач з паўднёвым нябесным полюсам. Кейсэр памёр у наступны год на [[Ява|Яве]] (экспэдыцыя панесла шмат стратаў), але ягоны каталёг з 135 зорак,<ref>{{артыкул|загаловак=On Frederick de Houtman's catalogue of southern stars, and the origin of the southern constellations|аўтар=Knobel, E. B.|выданьне=Monthly Notices of the Royal Astronomical Society|нумар=77|старонкі=414—432|год=1917|url=http://adsabs.harvard.edu/full/1917MNRAS..77..414K}}</ref> імаверна складзены з дапамогай дасьледніка [[Фрэдэрык дэ Гаўтман|Фрэдэрыка дэ Гаўтмана]], пасьпяхова трапіў да Плянцыюса. Зоркі з таго каталёгу былі разьмеркаваныя паміж 12 новымі паўднёвымі [[сузор’е|сузор’ямі]]<ref name="ridpath">{{Спасылка | аўтар = | прозьвішча =Ridpath | імя =Ian | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі = | url =http://www.ianridpath.com/startales/startales1c.htm | копія = | загаловак =Scouting the southern sky / CHAPTER ONE continued... | фармат = | назва праекту =Ian Ridpath's Star Tales | выдавец = | дата = {{substsafesubst:Сёньня}} | мова = en | камэнтар = }}</ref> і выяўленыя на 35-см нябесным глёбусе, створаным у канцы 1597 году (або пачатку 1598). Гэты глёбус быў створаны ў супрацы з амстэрдамскім картографам [[Ёдак Хондыюс|Ёдакам Хондыюсам]].