Слова пра паход Ігараў: розьніца паміж вэрсіямі

'''Слова пра паход Ігараў''', '''Слово о плъку Игоревѣ''', '''Слова пра паход Ігараў, Ігара, сына Сьвятаславава, унука Алегава''' — выдатнейшы помнік [[Сярэднявечча|сярэднявечнай]] [[Літаратура|літаратуры]] [[Русь|Русі]] кан. [[XII ст.]] [[Сюжэт]] СПІ грунтуецца на няўдалым паходзе [[1185]] некаторых [[Князь|князёў]] Русі на чале ззь [[Ігар Сьвятаславіч|Ігарам Сьвятаславічам]] супраць [[Полаўцы|полаўцаў]].

Усе сёньняшнія тэксты СПІ грунтуюцца на выданьні [[1800]] падрыхтаваным Мусіным-Пушкіным, копіі зьнятай для [[Кацярына II|Кацярыны II]] у [[1795]], выпісках зробленых [[Аляксей Маліноўскі|А. Ф. Маліноўскім]] і [[Мікалай Карамзін|М. М. Карамзіным]]. Значэньне таксама мае зроблены для Кацярыны II пераклад СПІ, які рабіўся ня з копіі, а з арыгіналу рукапісу.

Аднак у кан. XIX ст. францускім [[Славістыка|славістам]] [[Луі Лежэ]], а ў 1920—1950-ея гг. [[Андрэ Мазон]]ам былі высунуты новыя скептычныя гіпотэзы адносна паходжаньня СПІ. Па меркаваньні Мазона й шэрагу іншых францускіх дасьледчыкаў, СПІ было створанае ў канцы XVIII стагодзьдзі па ўзоры «Задоншчыны», прычым у якасьці сюжэту было скарыстана пераказваньне падзеяў XII ст., зробленае В. М. Тацішчавым па незахаваўшымся летапісам. Аўтарства тэксту Мазон прыпісваў А. І. Мусіну-Пушкіну, Бантышу-Каменскаму або архімандрыту Іаілю Быкоўскаму. Іаіля Быкоўскага таксама лічыў аўтарам СПІ савецкі гісторык [[Аляксандар Зімін|А. А. Зімін]] у [[1960-я|1960-х]], прычым ва ўмовах савецкага часу, калі адкрытая дыскусія вакол дадзенай праблемы была немагчымая, пярэчаньні афіцыйнай навукі Зіміну часта зводзіліся да ідэалягічных нападкаў — поўнасьцю асноўная праца Зіміна выдадзена толькі ў [[2006]]. Найноўшую вэрсію высунуў амэрыканскі славіст [[Эдвард Кінан]] у [[2003]], згодна зь яго меркаваньнем, СПІ складзенае чэскім філёлягам і асьветнікам [[Ёзэф Даброўскі|Ёзэфам Даброўскім]].

[[Катэгорыя:ЛітаратураКіеўская Старажытнай РусіРусь]]