Рагнарок: розьніца паміж вэрсіямі

Рагнарок<ref>[[Старажытнаскандынаўская мова|Старажытнаскандынаўскае]] Ragnarøkr: ragna — родны склон ад regin — «уладары», «вялікія»; røk — «рок». Так, «Рагнарок» літаральна значыць «уладароў рок», па сэнсе — «рок богаў». [[Малодшая Эдда]] увяла ў зварот хібны пераклад «заход…» або «зьмярканьне багоў» ад інш.-ісл. røkkr — «заход» (ім. [[:de:Götterdämmerung|Götterdämmerung]] — у прыватнасьці, назоў оперыадной [[Вагнер,з Вільгельмопэраў [[Рыхард Вагнэр|Рыхарда ВагнераВагнэра]], на русківерагодна хібнаможна перакладаеццаперакласьці як «[[Згуба багоў]]».)</ref> у [[скандынаўская міталёгія|скандынаўскай міталёгіі]] — апошняя бітва паміж багамі і пачварамі, падчас якой загіне існы мір.

Паводле вяшчунства, у дзень Рагнарока жахлівы воўк [[Фенрыр]] праглыне сонца, пагрузіўшы мір у цемру, а моры выйдзе з берагоў, калі з глыбінь усплыве сусьветны зьмей [[Ёрмунганд]]. Да іх далучыцца і агністы волат [[Сурт]] з які палае мячом, які выпаліць зямлю, і валадарка замагільнага царства [[Хель]], і падступны бог [[Локі]] разам са ўсімі іністымі волатамі-ётунами. Супраць іх выступяць усе асы на чале з [[Одзін]]ам і ўсё [[эйнхерыі]]. Адзін сыдзецца ў бітве з [[Фенрыр]]ам і будзе ім забіты, [[Тор]] пазмагаецца са зьмеем [[Ёрмунганд]]ам і заб'е яго, але і сам упадзезагіне ад яго яду. Пасьля таго, як волат [[Сурт]] спаліць мір, ён адродзіцца ізноўзноў.

Вяшчунства аб Рагнароку зроблена мёртвай провидицейпрадказальніцай [[Вельва]]й, якую адмыслова для гэтага на час ажывіў [[Одзін]].