'''Станіслаў Мікалайчык''' ({{мова-pl|Stanisław Mikołajczyk}}; [[18 ліпеня]] [[1901]], [[Дорстэн]], [[Нямеччына]] - — [[13 сьнежня]] [[1966]], [[Вашынгтон (акруга Калюмбія)|Вашынгтон]], [[ЗША]]) – — [[Польшча|польскі]] палітык, пасол на Сэйм [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|ІІ РП]] (III ськліканьне), прэм'ерпрэм’ер-міністар РП ў выгнаньні.
== Біяграфія ==
У [[1918]]-—[[1920]] гадах, удзельнік Вялікапольскага паўстаньня і [[польска-бальшавіцкая вайна|польска-бальшавіцкай вайны]]. У [[1920]]-—[[1931]] гады ў [[Польская народная партыя "«Пяст"»|Польскай народнай партыі "«Пяст"»]], у [[1930]]-—[[1935]] гадах дэпутат польскага Сэйму. Удзельнік [[Польская кампанія 1939 году|абарончай вайны 1939 года]], пасьля эміграваў у [[Францыя|Францыю]] і [[Вялікабрытанія|Вялікабрытанію]]. З [[1939]] годагоду віцэ-прэзідэнтпрэзыдэнт [[1-я Нацыянальная рада Польскай Рэспублікі|1-й Нацыянальнай Рады Польскай Рэспублікі]].
Намесьнік прэм'ерпрэм’ер-міністра ([[1940]]-—[[1943]]), а ззь ліпеня 1943 (пасьля сьмерці генэрала [[Уладзіслаў Сікорскі|УладзіславаЎладзіслава Сікорскага]]) да лістапада [[1944]] годагоду прэм'ер— прэм’ер-міністар польскага ўрадаўраду ў выгнаньні. БеспаспяховаБеспасьпяхова спрабаваў дамовіцца з [[СССР]] наконт ўсходняй мяжы Польшчы (вяртаньне [[Заходняя Беларусь|Заходняй Беларусі]] і Украіны), а таксама палітычнай будучыні краіны. Пра тэгеранскае пагадненьне даведаўся на прэс-канферэнцыіканфэрэнцыі ў [[Масква|Маскве]] ў кастрычніка 1944 годагоду з вуснаў [[Вячаслаў Молатаў|Молатава]] ў прысутнасьці неня толькі [[Сталін]]а, але іьі прэм'ерпрэм’ер-міністра Вялікабрытаніі [[УінстанЎінстан Чэрчыль|Ўінстана Чэрчыля]], які знаходзіўся ў савецкай сталіцы. Зламаны гэтым падаў 24 лістапада ў адстаўку.
Пасьля вайны ў чэрвені [[1945]] вярнуўся ў Польшчу. ПасляПасьля Ялцінскай канферэнцыіканфэрэнцыі віцэ-прэм'ерпрэм’ер і міністар сельскай гаспадаркі ў Часовым ўрадзеурадзе нацыянальнага адзінства. Неўзабаве стаў лідэрам антыкамуністаў і левых сацыялістаў.
На фальсіфіканыхфальсыфіканых выбарах у [[1947]] годзе пацярпеў няўдачу. Пад пагрозай арышту быў вымушаны бегчы ў [[Злучаныя Штаты]]. Уцёк праз порт [[Гдыня]] з дапамогаю брытанскага амбасадара, у грузавіку перавазіўшым багаж брытанскага консула<ref>[http://www.rp.pl/artykul/843344,68724-Najdluzsza-noc-wicepremiera-Mikolajczyka.html Найдаўжэйшая ноч віцэ-прэм'ерапрэм’ера. Уцёкі Мікалайчыка], [[Rzeczpospolita]]</ref>. Да самай сьмерці заставаўся актыўным палітыкам у выгнаньні.
